เสแสร้ง?
เสิ่นหยินอู้ นิ่งไปชั่วครู่แล้วเยาะเย้ยในใจ
“แน่ล่ะ เรื่องเข้าอกเข้าใจฉันเทียบกับฉูฉู่ของคุณไม่ได้หรอก”
ประโยคหนึ่งที่เพิ่งโพล่งออกมา
ฉินเย่ตะลึงจนพูดไม่ออก
เสิ่นหยินอู้เองก็อึ้งไปเช่นกัน
เธอ……กำลังพูดมั่วอะไรเนี่ย?
เสิ่นหยินอู้เสียใจในคำพูดที่ไม่ถูกของเขา คางของเสิ่นหยินถูกฉินเย่ยกขึ้น และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็สบเข้ากับดวงตาสีเข้มของเขา
ฉินเย่หรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเฉียบคมราวกับดวงตาของนกอินทรี
“คุณอิจฉาเธอเหรอ?”
คิ้วของเสิ่นหยินอู้กระตุก และรีบปัดมือของเขาออก
“คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?”
อย่างไรก็ตาม มือของเธอไม่มีกำลังและเมือสัมผัสเขา นุ่มมนวลและไร้กำลังขัดขืน
การกระทำนี้ทำให้ฉินเย่เลิกคิ้ว ยิ้มเยาะและคว้าข้อมือของเธอ"อ่อนแอขนาดนี้เลย?"
"คุณโง่มาก."
เสิ่นหยินอู้ว่าจบประโยค แล้วชักมือกลับ ผลก็คือ เขาเอนหลังโซฟาเพราะออกแรงมากเกินไป
หลังจากนั้นก็ลุกไม่ขึน
ไม่มีแรง.
ฉินเย่ยืนอยู่ที่นั่นมองเธอด้วยสายตาที่ซับซ้อน แล้วพูดว่า:"เดี๋ยวก่อน"
หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องน้ำ หยิบกะละมังพลาสติกที่มีน้ำและผ้าเช็ดตัวออกมา วางบนเก้าอี้ข้างๆ เธอ
ฉินเย่แช่ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ในน้ำเย็น หยิบมันขึ้นมาบิดหมาดให้เสิ่นหยินอู้เช็ด
"คุณจะทำอะไร?"
เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาพร้อมผ้าเช็ดตัวเสิ่นหยินอู้ก็เบี่ยงตัวหลบ
ฉินเย่จับไหล่ของเธอและขมวดคิ้วบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา:"อย่าขยับ ให้ฉันทำให้เธอเย็นลงหน่อย"
เสิ่นหยินอู้อยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อผ้าเช็ดตัวสัมผัสกับผิวของเธอและความรู้สึกเย็นยะเยือกก็จู่โจมทันที หมดหนทางขัดขืน
ตอนนี้อุณหภูมิร่างกายของเธอสูง และมันคงจะไม่ดีถ้าอุณหภูมิร่างกายเธอไม่เย็นลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง