เสิ่นหยินอู้ลดสายตาลง และครุ่นคิดอยู่ในใจ
เจียงฉูฉู่ไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่โดดเด่นมากอีกด้วย
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เธอได้ช่วยชีวิตของฉินเย่เอาไว้
และหากเธอเป็นฉินเย่ ก็เกรงว่าจะชอบเธอเข้าเช่นกัน
หลังจากที่เพื่อนของเจียงฉูฉู่มาถึง เธอก็ขึ้นไปคุยกับเพื่อนของเธออยู่นาน ชายหนุ่มนั้นสวมเสื้อคลุมสีขาว และในที่สุดเขาก็จ้องมองไปที่ใบหน้าของเสิ่นหยินอู้ จากนั้นก็พยักหน้า แล้วเดินออกมา
"สวัสดีครับ เป็นเพื่อนของฉูฉู่ใช่ไหม? ผมชื่อกู้ตงเฉิงนะครับ"
เสิ่นหยินอู้พยักหน้าให้เขา: "สวัสดีค่ะ"
"มีไข้เหรอครับ?"
กู้ตงเฉิงถามเบา ๆ พร้อมกับพยายามวางหลังมือลงบนหน้าผากของเสิ่นหยินอู้
การเข้าใกล้อย่างกะทันหันทำให้เสิ่นหยินอู้หลบอย่างลืมตัว ปฏิกิริยาของเธอทำให้กู้ตงเฉิงยิ้มและพูดเบา ๆ ว่า: "แค่วัดอุณหภูมิดูน่ะครับ"
หลังจากพูดจบ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่หยิบเทอร์โมมิเตอร์ออกมาแล้วพูดว่า "วัดอุณหภูมิก่อนแล้วกัน"
เสิ่นหยินอู้รับมันมา
จากนั้นเสียงของฉินเย่ก็ดังขึ้นมาจากข้างหลัง: "ใช้เทอร์โมมิเตอร์เป็นไหม?"
เสิ่นหยินอู้:"…..."
เธอเพิกเฉยต่อเขา ทำไมแม้แต่เทอร์โมมิเตอร์เธอถึงจะใช้ไม่เป็นด้วยล่ะ?
แต่เนื่องจากอาการป่วย เธอจึงเวียนหัวเล็กน้อย ดังนั้นจึงเคลื่อนไหวได้อย่างช้า ๆ
หลังจากที่เธอใช้มันวัดอุณหภูมิ กู้ตงเฉิงก็บอกว่าจะต้องรอสักพักก่อน
เมื่อเห็นแบบนี้ เจียงฉูฉู่จึงถือโอกาสแนะนำฉินเย่ให้รู้จักกับกู้ตงเฉิง
"เย่ นี่ก็คือตงเฉิงที่ฉันเคยพูดถึงกับคุณผ่านทางโทรศัพท์ก่อนหน้านี้ค่ะ เขาเก่งเรื่องการแพทย์ แต่เขาชอบอิสระ จึงกลับมาประเทศมาเปิดคลินิกแห่งนี้ ตงเฉิง นี่คือฉินเย่ เป็น...…"
เธอหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างเขินอายว่า: "เพื่อนของฉันเอง"
"เพื่อน?" สรรพนามนี้ทำให้กู้ตงเฉิงเลิกคิ้วขึ้นมา จากนั้นดวงตาของเขาก็จ้องมองไปที่ใบหน้าของเสิ่นหยินอู้โดยไม่ได้ตั้งใจ ก่อนที่จะกลับมามองไปที่หน้าของฉินเย่: "สวัสดีครับ ผมกู้ตงเฉิง ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
หลังจากนั้นไม่นาน ฉินเย่ก็ยกมือขึ้นแล้วส่ายเบา ๆ "ฉินเย่ครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง