เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้
พอไปโรงพยาบาล เธอก็จะถูกเปิดเผยความลับอย่างแน่นอน
พูดไปก็ตลกดี เธอไม่อยากให้ใครรู้เรื่องลูก เพราะเธอต้องการรักษาศักดิ์ศรีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเองเอาไว้
แม้ว่าเสิ่นหยินอู้จะรู้ว่าตั้งแต่วันที่เธอตกลงที่จะแต่งงานปลอม ๆ กับฉินเย่ สิ่งที่เรียกว่าศักดิ์ศรีของเธอก็ได้หมดไปแล้ว
ตอนนี้ ต่อหน้าเขา และต่อหน้าคนในใจของเขา เธอจะไปมีศักดิ์ศรีอะไรกัน?
แต่ถึงอย่างนั้น.…..
เสิ่นหยินอู้หรี่ตาลง ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังไม่สามารถเปิดเผยทุกสิ่งที่สามารถทำให้ผู้คนขบขันกันออกไปได้
หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ ฉินเย่ก็ขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะหมุนรถไปรอบ ๆ และจอดอย่างกะทันหันตรงริมถนน
เมื่อเสิ่นหยินอู้เห็นแบบนี้ ก็คิดว่าเขาตั้งใจที่จะให้ตัวเองลงจากรถ จึงเอื้อมมือออกไปเปิดประตูรถ
คลิก--
วินาทีต่อมา รถกลับถูกล็อคเอาไว้
ฉินเย่มองผ่านกระจกมองหลัง และจ้องมองเธอด้วยเจตจำนงที่ไม่แน่ชัด
“ทำไมไม่ไปโรงพยาบาล?”
ตั้งแต่กลับมาจากเปียกฝนเมื่อคืนนี้ ก็แปลก ๆ มาโดยตลอด
เสิ่นหยินอู้รักษาความนิ่งเอาไว้และพูดว่า "ถ้าไม่สบาย ฉันไปตรวจเองได้ค่ะ"
ได้ยินเช่นนี้ ฉินเย่ก็หรี่ตาลงอย่างอันตราย
เจียงฉูฉู่รีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า: "เย่ เป็นเพราะฉันหรือเปล่าคะ? ไม่งั้น...…ฉันลงจากรถตรงนี้ก่อนก็ได้ แล้วคุณก็พาหยินอู้ไปตรวจที่โรงพยาบาลดีไหม? เพราะอาการป่วยของเธอไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ไม่อาจล่าช้าต่อไปได้นะคะ"
พูดจบ เจียงฉูฉู่ก็โน้มตัวไปทางฉินเย่ และพยายามกดปุ่มล็อคประตู
จากนั้นเสิ่นหยินอู้ก็เห็นฉินเย่รั้งเธอเอาไว้ และข้อมือของทั้งสองก็สัมผัสกันอยู่
"อย่าพูดซี้ซั้วไปเองสิ" ฉินเย่ขมวดคิ้ว และมองไปที่เสิ่นหยินอู้ แล้วพูดว่า: "อย่าคิดมากไป มันไม่เกี่ยวกับเธอเลย"
เจียงฉูฉู่เหลือบมองไปที่มือของทั้งสอง ด้วยสายตาที่เขินอาย
เสิ่นหยินอู้มองดูฉากนี้อย่างเงียบ ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง