ฉินเย่โยนเธอเข้าไปในห้องน้ำ แล้วออกไป
เสิ่นหยินอู้ก้มหน้าลงอยู่ตลอดเวลา และรอจนฉินเย่จากไป เธอก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นแล้วเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเธอออกเบา ๆ
ครู่ต่อมา
เธอล็อคประตูห้องน้ำ และหยิบรายงานการตั้งครรภ์จากโรงพยาบาลฉบับนั้นออกมาจากกระเป๋าของเธอ
ใบรายงานนั้นถูกฝนสาดใส่ และข้อความในนั้นก็จาง ๆ เบลอ ๆ ไปหมด
เดิมทีนั้นอยากจะบอกเขาอย่างเซอร์ไพรส์ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว
เป็นคู่นอนของฉินเย่มาสองปี เธอจะไม่รู้ได้อย่างไร ว่าเขาเป็นคนประเภทที่ไม่เคยห่างโทรศัพท์มือถือเลย
แต่ตัวเขาเองจะไม่เบื่อขนาดนั้น ส่งข้อความหาเธอเป็นพิเศษเพื่อให้เธอไป แล้วให้เธอกลับไปอีกครั้ง
เป็นไปได้เพียงว่ามีคนถือโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่ แล้วส่งข้อความดังกล่าวมาให้เธอ โดยให้เธอไปเพื่อให้คนอื่นได้ดูเรื่องตลกกัน
ไม่แน่ว่า ในขณะที่เธอกำลังรออยู่ที่ชั้นล่างพร้อมกับร่ม ก็อาจจะมีคนกลุ่มหนึ่งกำลังดูเรื่องตลกของเธออยู่บนชั้นบน
เสิ่นหยินอู้มองดูอยู่นานสองนาน จากนั้นก็ยิ้มเยาะให้กับตัวเอง แล้วค่อย ๆ ฉีกรายงานออก
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
เสิ่นหยินอู้เดินออกมาจากห้องน้ำอย่างเรียบเฉย
ส่วนฉินเย่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ขาเรียวยาวของเขาวางลงอยู่บนพื้น โดยมีโน๊ตบุ๊ควางอยู่ข้างหน้า ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะยังคงทำงานอยู่
เมื่อเห็นเธอออกมา เขาก็ชี้ไปยังชามซุปขิงที่อยู่ข้าง ๆ เขาทันที
“ดื่มซุปขิงสิ”
"ค่ะ"
เสิ่นหยินอู้เดินไปหยิบซุปขิงขึ้นมา แต่กลับไม่ดื่ม และนึกถึงอะไรขึ้นมาได้ จึงเรียกชื่อเขาขึ้นมาทันที
“ฉินเย่”
"มีอะไรเหรอ?" น้ำเสียงของเขาเย็นชา และไม่ละสายตาออกมาจากหน้าจอเลยด้วยซ้ำ
เสิ่นหยินอู้มองไปที่โครงหน้าด้านข้างและกรามอันละเอียดอ่อนงดงามของฉินเย่ ริมฝีปากที่ซีดก็ขยับขึ้นมาเล็กน้อย
ฉินเย่เงยหน้าขึ้นราวกับว่าเขาเริ่มใจร้อนกับการรอคอย และพวกเขาก็สบตากัน
เสิ่นหยินอู้ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จมีผิวสีชมพู และริมฝีปากของเธอก็ไม่ซีดเหมือนดั่งก่อนหน้านี้แล้ว แต่อาจเป็นเพราะว่าเปียกฝนมา สภาพในวันนี้จึงดูเหมือนป่วยเล็กน้อย และราวกับเต็มไปด้วยความแตกสลาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง