ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 9

สถานีตำรวจ

ตำรวจนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ที่นั่งตรงข้ามคือเชอร์รีน ทับทิม และคนที่เป็นพยาน

“คุณเล่าตั้งแต่ต้นจนจบอีกรอบ” ตำรวจทางด้านซ้ายชี้ไปที่พยาน

พยานพยักหน้า จากนั้นก็เล่าถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบอย่างถี่ถ้วน รวมถึงรายละเอียดต่างๆ ด้วย

ระหว่างนั้น ทับทิมสะอื้นเบาๆ ก็ช่วงไหล่สั่นเทาด้วย แสดงความคับข้องใจของผู้เป็นเหยื่ออย่างเต็มที่ ดูน่าสงสารเหลือเกิน

ส่วนเชอร์รีนในตอนนี้ได้ฟื้นคืนสติสัมปชัญญะแล้ว กวาดสายตามองการแสดงของทับทิม รู้สึกแดกดันเป็นอย่างยิ่ง

ว่ากันว่า คนต้องการหน้าต้นไม้ต้องการเปลือก แล้วทำไมหน้าของทับทิมถึงได้ด้านขนาดนี้

“ขอถาม ฉันจะไปได้เมื่อไร” เชอร์รีนนั่งอยู่บนเก้าอี้ มองตำรวจที่ทำกองเอกสารอยู่ฝั่งตรงข้าม พร้อมกับถามอย่างใจจดใจจ่อ

เมื่อได้ยินดังนั้น ตำรวจจึงเงยหน้าขึ้น “คุณผู้หญิง ในฐานะที่เป็นครูของประชาชนลงมือตบตีต่อหน้าสาธารณชน คุณคิดว่าวันนี้คุณยังจะไปได้อีกเหรอ”

ทับทิมได้ยินแล้วรู้สึกสะใจ มีความสุขราวกับดอกไม้บาน ทำให้เธอหยิ่งผยองขึ้นอีก

“คุณตบตีในที่สาธารณะ มีทั้งหลักฐานและพยานครบ และในฐานะที่คุณเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งรู้กฎหมาย กักตัวไว้สิบวัน” ตำรวจที่เพิ่งลงบันทึกเดินหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้ามาหาเธอ สีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง

ปัญหาที่เป็นประเด็นสำคัญที่สุดในตอนนี้คือต้องออกไปจากที่นี่ก่อน เชอร์รีนขมวดคิ้วพูดอย่างเยือกเย็น “งั้นฉันขอผ่อนผันการลงอาญาการกักกัน!”

สองนายตำรวจมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้า “ได้”

เชอร์รีนสีหน้ายินดี ใจที่ตึงเครียดในที่สุดก็ผ่อนคลาย “อีกนานแค่ไหนถึงจะได้ออกไป”

“อีกครึ่งชั่วโมง”

แม้ทับทิมจะไม่รู้ว่าการผ่อนผันลงอาญาการกักกันหมายความว่าอย่างไร แต่เมื่อได้ยินว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็สามารถออกไปได้ เธอจึงเริ่มแสดงอีกครั้ง

“พวกคุณจะปล่อยเธอไปตอนนี้เหรอ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำร้ายฉันนะ ปกติก็ทุบตีฉันเป็นประจำ เพราะเป็นครอบครัวเดียวกันก็เลยกลัวว่าเรื่องจะอื้อฉาว ดังนั้นจึงอดทน แต่ไม่คิดว่าเธอจะหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ พวกคุณจะปล่อยเธอไปจริงๆ เหรอ ฉันกลัวมากนะ!”

“เป็นผู้กระทำผิดซ้ำงั้นเหรอ” ปากกาในมือของตำรวจหยุดกึก เหลือบมองเชอร์รีน “ปฏิเสธคำขอ......”

เชอร์รีนลุกขึ้นพรวด อารมณ์ขึ้นอย่างมาก ทั้งสถานีตำรวจล้วนได้ยินเสียงเธอ “ฉันไม่ใช่ผู้กระทำผิดซ้ำ ทำไมพวกคุณฟังความเธอด้านเดียว ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน หลักฐานของพวกคุณอยู่ที่ไหน”

“หลักฐานบุคคลอยู่ตรงนี้ไง”

ตำรวจผายมือชี้ไปทางทับทิมที่ยังไม่ไปไหน จากนั้นก็นำตัวเชอร์รีนที่อารมณ์ขึ้นจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้เข้าห้องขัง......

“กักตัวไว้สิบวันเลย! หึ! ดูซิว่าคุณจะเอาปัญญาไหนมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันได้!” ทับทิมส่งเสียงเยาะ ก่อนจะจากไปอย่างพึงพอใจ

ในสถานกักกันมีเครื่องทำความร้อน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รู้สึกถึงความหนาวเย็นแม้แต่น้อย

แต่หัวใจเชอร์รีนกลับเย็นเยียบ เย็นเหมือนก้อนหิน ไม่ว่าความร้อนจะปกคลุมแค่ไหนก็ตาม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง