คุณชาย,เธอแต่งงานแล้ว! นิยาย บท 4

"อะไรนะ?

น่านน้ำดูเหมือนจะได้ยินความลับที่น่าตกใจบางอย่างมา จึงรีบดึงเจ้านางมาด้วยความตื่นเต้น "คุณไม่ได้บอกว่ากิตติธรรมโชติคนนั้น ไม่สนใจผู้หญิงไม่ใช่หรอ เขาก็มีแสงจันทร์อันเรืองรองของเขาอยู่? หรือว่าจะเป็นซีอีโอคนใหม่บริษัทเราคนนั้น

เจ้านางยิ้มและตบเบาๆที่มือของน่านน้ำ "ข่าวของเธอนี่ไม่มีมูลเอาซะเลย เธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับแวดวงไฮโซเลยสินะ แล้วยังมีหน้าอยากไปทำงานกับซีอีโออีกนะ!"

น่านน้ำรีบดึงแขนเสื้อของเจ้านางแล้วทำตัวออดอ้อนราวกับเด็ก: "รบกวนพี่เจ้านางสอนน้องด้วยค่ะ!"

จากนั้นเจ้านางก็ลดเสียงลงและพูดว่า "คุณก้องฟ้าและลูกสาวของประธานของเรา เติบโตด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ข่าวซุบซิบว่ากันว่า เมื่อห้าปีก่อน คุณก้องฟ้าขอคุณรุ่งรวีแต่งงาน

แต่คุณรุ่งรวี มุ่งมั่นในการเรียนเลยปฏิเสธคุณก้องฟ้าไป ทำให้สองคนนั้นแตกหักกัน เลิกติดต่อกันจนตอนนี้ก็ห้าปีแล้ว แต่พอคุณรุ่งรวีกลับมา คุณก้องฟ้าก็เป็นคนไปรับกลับมาจากสนามบินด้วยตัวเองเลย นี่พอจะยืนยันได้หรือยังว่าคุณก้องฟ้ามีความสัมพันธ์กับซีอีโอคนนี้ลึกซึ้งแค่ไหน"

น่านน้ำเม้มปากและเบิกตาอันกลมโตของหล่อนด้วยความตื่นเต้น "พระเจ้า! ช่างเป็นบทละครที่โรแมนติกหาใครเปรียบได้จริงๆ!"

หัวใจของอิงฟ้ากระตุก ใบหน้าของเธอซีดลงเล็กน้อย

คุณก้องฟ้ายุติข้อตกลงก่อนกำหนด ที่แท้ก็เพราะว่านางในดวงใจของเขากลับมาแล้วนี่เอง

แต่ในเมื่อเขามีคนรักอยู่แล้ว แล้วทำไมห้าปีก่อนถึงซื้อตัวเธอโดยไม่ลังเลเลยหล่ะ

หลังจากหลับนอนด้วยกันหนึ่งครั้ง เขายังจับเธอให้เธอเซ็นสัญญาเป็นคนรัก

และทุกครั้งที่เขาสัมผัสเธอ เขาก็แทบคลั่งจนควบคุมตัวเองไม่ได้

เธอไม่อยากจะเชื่อ เธออยากจะถามเจ้านางว่าได้ยินข่าวซุบซิบมาจากไหน แต่จู่ๆลิฟต์ส่วนตัวของซีอีโอก็เปิดออก

ปานตะวันผู้ช่วยของท่านประธานและหัวหน้าแผนกสองสามคนเดินออกมาก่อน

พวกเขาก้มหน้าลงพร้อมทำท่าทางเชื้อเชิญให้คนข้างใน "ผู้อำนวยการก้องฟ้า ผู้อำนวยการรุ่งรวี ถึงห้องทำงานแล้วค่ะ เชิญท่านทั้งสองเข้าไปข้างในค่ะ"

ทันทีที่พูดจบ ชายสวมสูทราคาแพงพร้อมออร่ารอบตัวเต็มไปด้วยความเย็นชา ก็เดินออกมาจากด้านในลิฟต์

สัดส่วนบนใบหน้าของเขาชัดเจนและมีมิติ รูปร่างหน้าตาดี หุ่นไม่ผอมแห้งจนเกินไป ให้ความรู้สึกหล่อเหลา

มันเหมือนกับชนชั้นสูงที่เดินออกมาจากภาพวาด ผสมผสานความสง่างามและความเย็นชา ทำให้ผู้คนไม่กล้ามองตรงไปที่เขา

อิงฟ้าจำก้องฟ้าได้ทันที หัวใจของเธอบีบรัดขึ้นทันใด ทำไมเขาถึงมาที่อิงหัวอินเตอร์เนชั่นแนล?

ในขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น ก้องฟ้าก็หันตัวเล็กน้อยพร้อมยื่นมือที่เห็นเส้นเลือดและกระดูกชัดเจนออกไปทางลิฟต์

ผู้อำนวยการรุ่งรวีพยักหน้า มองทุกคนแล้วพูดเบาๆ ว่า "อรุณสวัสดิ์ ทุกคน ฉันเป็นซีอีโอคนใหม่ของพวกคุณ ฉันชื่อว่ารุ่งรวี"

รุ่งรวี...

เมื่ออิงฟ้าได้ยินชื่อนี้ ใบหน้าของเธอก็ซีดลง

ในสมองของเธอ บังเกิดภาพที่คุณก้องฟ้ากำลังกอดเธอผุดขึ้นมาไม่หยุด

ในช่วงขณะนั้น คุณก้องฟ้าที่เปี่ยมไปด้วยแรงราคะ มักจะกระซิบเรียกชื่อเธอที่ข้างใบหูของเธอ

ตอนนี้เพิ่งเข้าใจว่า เดิมทีชื่อที่เรียกนั้นไม่ได้หมายถึงเธอ แต่เป็นคุณรุ่งรวี...

อิงฟ้ากำมือของเธอแน่น เล็บยาวของเธอจิกเข้าไปในเนื้อของเธอ แต่เธอกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ

ความรู้สึกหายใจไม่ออกที่ถูกแกล้งและถูกทอดทิ้งทำให้ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง

เธอช่างโง่เขลาเสียนี่กระไร ที่หลงรักคุณก้องฟ้าโดยไม่ลังเลเลยซักนิด เพราะความอบอุ่นที่คุณก้องฟ้ามอบให้เธอเป็นครั้งคราว