คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 150

ยามที่ออกจากซวิ่นตู้ แล้วมาขึ้นรถ อวี้มั่วซวินก็ยังคงโมโหไม่หาย

เหมือนเขานึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามหรงฉือ “ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่หลังหลินอู๋ คนที่ใส่ชุดทำงานคนนั้นน่ะเป็นใครเหรอ? ผมเห็นเขามองคุณด้วยสายตาไม่ดีเลย พวกคุณรู้จักกัน?”

หรงฉือ “ลูกพี่ลูกน้องของหลินอู๋น่ะ”

อวี้มั่วซวิน “...”

“เฟิงถิงเซินให้หลินอู๋มาอยู่ที่ซวิ่นตู้ก็แล้วไปเถอะ นี่ถึงกับรับคนในครอบครัวของหลินอู๋เข้ามาอยู่ในซวิ่นตู้ด้วยเนี่ยนะ? ดูจากท่าทางของเขาตอนนี้ ถ้าผ่านไปอีกสักพัก ซวิ่นตู้จะเปลี่ยนไปแซ่หลิน ผมก็ไม่แปลกใจเลย”

หรงฉือเองก็คิดเช่นเดียวกัน

เธอว่า “อืม”

จากความรักที่เฟิงถิงเซินมีให้หลินอู๋ การที่เขาจะมอบซวิ่นตู้ให้หลินอู๋นั้น เธอก็ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร

การให้คนตระกูลซุนเข้ามาทำงานที่ซวิ่นตู้ด้วยแบบนี้ จะไปถือเป็นเรื่องใหญ่อะไร?

อวี้มั่วซวินรู้สึกว่าไม่อาจพูดต่อไปได้อีกแล้ว แล้วอีกอย่างยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห

ตกเย็น เพื่อช่วยอวี้มั่วซวินจดข้อมูลสภาพเครื่องยนต์รถของบริษัทเฟิงถิงเซิน คืนนั้นหรงฉือกับอวี้มั่วซวินถึงได้กลับบ้านกันดึกดื่น

ตลอดทางกลับบ้านนั้น มีหิมะโปรยปรายลงมา

เมื่อถึงบ้าน ขณะที่หรงฉือกำลังจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ โทรศัพท์พลันดังขึ้น

เป็นสายจากเฟิงถิงเซิน

หรงฉือไม่รับสาย เธอคว้าเสื้อผ้าเดินเข้าห้องอาบน้ำไป

กระทั่งเธอออกมาจากห้องอาบน้ำ และเปิดโทรศัพท์ดูนั้น เห็นว่าเฟิงถิงเซินโทรมาหาเธอสองสาย อาจจะเห็นว่าเธอไม่รับสาย เลยส่งข้อความมาแทน บอกเธอว่า วันพรุ่งนี้เฟิงจิ่งซินมีการประชุมผู้ปกครอง

หรงฉือเห็นแล้ว จึงตอบกลับไปไม่กี่คำ ‘พรุ่งนี้ฉันไม่ว่าง’

จากนั้นก็วางโทรศัพท์ ไม่สนใจอีก

อีกฟากนั้น เฟิงถิงเซินกำลังยุ่ง เฟิงจิ่งซินกำลังเล่นโทรศัพท์ของเขาอยู่ พอเห็นข้อความตอบกลับของหรงฉือ ก็พูดอย่างดีใจว่า “พ่อคะ แม่บอกว่าพรุ่งนี้แม่ไม่ว่าง งั้นหนูให้น้าอู๋อู๋ไปประชุมผู้ปกครองกับหนูที่โรงเรียนได้ไหม?”

เฟิงถิงเซินส่งเสียง “อืม” โดยไม่เงยหน้า