คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 258

เธอเพิ่งเดินเข้าไปรับคน ก็เห็นด้านหลังของคู่ค้า มีร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งปรากฏขึ้น

เมื่อเห็นหลินลี่ไห่ ท่าทีของหรงฉือก็ไม่ได้เปลี่ยนไป

หลินลี่ไห่กลับไม่เห็นเธอ แต่เด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ดสิบแปดคนหนึ่งด้านข้างเขากลับโบกมือเรียกจากอีกฝั่งอย่างดีใจ "แม่ พี่ ผมกับพ่ออยู่นี่!"

ได้ยินคำพูดของชายหนุ่มคนนั้น หรงฉือก็หยุดฝีเท้าทันที และเข้าใจโดยพลันว่าเขาเป็นใคร

เมื่อเอียงศีรษะไปมอง ก็เห็นซุนเยว่ชิงกับหลินอู๋ตามที่คาดไว้

ซุนเยว่ชิงกับหลินอู๋เผยรอยยิ้ม หลินเช่อรีบสาวเท้าวิ่งไปทางพวกเธอ

ตอนนี้เอง ประธานถังคู่ค้าของฉางโม่ก็เดินมาทักทายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม "คุณหรง"

หรงฉือคลายมือที่กำแน่น เก็บสายตาหลับมา และจับมือด้วยรอยยิ้ม "ประธานถัง"

ตอนนี้ ในที่สุดพวกซุนเยว่ชิงกับหลินลี่ไห่ก็สังเกตเห็นหรงฉือ

หลินลี่ไห่ขมวดคิ้ว

ซุนเยว่ชิงยิ้มอย่างเย็นชาอยู่หลายส่วน

หลินอู๋มีสีหน้าเฉยชา ไม่คิดจะสนใจ

หลินเช่อไม่รู้ว่าพ่อแม่กับพี่สาวตัวเองกำลังมองอะไร จึงมองตามสายตาของพวกหลินลี่ไห่ไป ตอนที่เห็นหรงฉือก็ประหลาดใจมาก

เขาไม่เคยเจอหรงฉือ จึงหลุดปากออกมา "เป็นผู้หญิงที่สวยมาก!"

หลินอู๋ขมวดคิ้วเหลือบมองเขา

หลินลี่ไห่ชะงัก ตบไหล่ของหลินเช่อ ถอนสายตากลับมา และพูด "ขึ้นรถก่อนเถอะ"

หลินเช่อเก็บสายตากลับ จากนั้นก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นได้ และพูดอย่างไม่พอใจ "ว่าที่พี่เขยผมอยู่ไหน? ทำไมเขาไม่มารับผมกับพ่อล่ะ? เขามีท่าทีแบบนี้ยังคิดจะแต่งงานกับพี่สาวที่ทั้งสวยทั้งเก่งของผมอีกเหรอ? ฮึ ผมคนแรกเลยที่ไม่เห็นด้วย"

หลินอู๋ยิ้ม ตบหลังศีรษะของเขาเบา ๆ และพูด "ถิงเซินมีประชุมสำคัญ ปลีกตัวมาไม่ได้ แต่เขารู้ว่านายจะมาเมืองตูเฉิง ก็เลยปฏิเสธงานสังสรรค์ และจองห้องส่วนตัวเพื่อเลี้ยงต้อนรับนายไว้แล้ว เป็นไง? ยังไม่พอใจอยู่ไหม?"

"ก็พอได้"

หลินอู๋มองหลินเช่อ เชิดคางขึ้นพูดอย่างภูมิใจ "พี่สาวผมสวยขนาดนี้ เก่งขนาดนี้ เขาอยากแต่งงานกับพี่ จะทุ่มเทมากหน่อยก็สมควรแล้วไหม?"