คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 45

หลังจากที่พวกเขาเดินจากไปไกล ฉู่จื่อหลานถึงมองหรงฉืออย่างเป็นห่วง “เสี่ยวฉือ...”

หรงฉือส่ายหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ฉันไม่เป็นไร”

ในใจของเธอ เขาไม่ใช่พ่อของเธออีกต่อไปนับตั้งแต่วินาทีที่หลินลี่ไห่หย่ากับแม่ของเธอ

แต่สิ่งที่ทำให้เธอเสียใจคือเพราะเรื่องของเธอทำให้ภาระของลุงเธอหนักขึ้น

และเสียใจที่เฟิงถิงเซินลำเอียง

เมื่อคิดได้ว่าเฟิงถิงเซินเอาแต่สนใจหลินอู๋ เพื่อหลินอู๋แล้ว เขาไม่ปรานีอวี้มั่วซวินและลุงของเธอเลย และไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกของเธอเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้หัวใจของเธอเหมือนถูกมีดแทง

เจ็บปวดจนเลือดไหลออกมา

“เสี่ยวฉือ...”

ฉู่จื่อหลานกอดเธอด้วยความรู้สึกสงสาร

หรงฉือฝืนยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร

ไม่เป็นไร

เธอได้ตัดสินใจเดินออกมาแล้ว

เพียงแต่ให้เวลาเธอสักหน่อย

เธอต้องทำได้

“ไปดื่มอะไรหน่อยไหม?”

ฉู่จื่อหลานคิดว่าหรงฉือต้องการผ่อนคลายสักหน่อย

หรงฉือกลับส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก”

เธออยากกลับบ้านไปศึกษาข้อมูลของเธอมากกว่าไปดื่มเสียอีก

ตอนนั้น เธอจะสงบใจได้ง่ายกว่า ผ่อนคลายได้ง่ายกว่า และค้นพบตัวเองได้ง่ายกว่า

เมื่อได้ยินหรงฉือพูดแบบนั้นแล้ว ฉู่จื่อหลานจึงไม่บังคับ

ทั้งสองเดินไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะขึ้นรถ โทรศัพท์มือถือของหรงฉือก็ดังขึ้น

เป็นสายจากเฟิงจิ่งซิน

เมื่อครู่ รอยยิ้มบนใบหน้าของหรงฉือก็แทบจะไม่มีอยู่แล้ว ตอนนี้ยังบูดบึ้งเข้าไปอีก

เธอนิ่งไปสองสามวินาทีก่อนจะกดรับสาย “ฮัลโหล”

เฟิงจิ่งซินถามอย่างออดอ้อนทางโทรศัพท์ว่า “คุณแม่จะกลับบ้านตอนไหนคะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน