คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 465

เฟิงถิงเซินกล่าว “ถึงเวลาไปด้วยกันนะ?”

หลินอู๋ได้ฟังดังนั้น ก็กล่าวปฏิเสธด้วยจิตใต้สำนึกในทันที “ฉันไม่…”

เธอหมายจะพูดว่า ฉันไม่รู้ว่าถึงตอนนั้นแล้วจะมีเวลาหรือเปล่า

แต่กลับรู้สึกว่าหากเอ่ยเช่นนี้ออกไปก็ดูจะขัดกับตัวเธอในเวลาปกติอยู่บ้าง ดังนั้นครั้นยังกล่าวคำว่า “ไม่” ไม่ทันจบ ก็แก้ไขคำพูดใหม่เป็น “ได้สิ” แทน

เอ่ยจบ เธอตั้งท่าจะเดินไปนั่งลงตรงโซฟา ระหว่างนี้จึงเหลือบไปเห็นแฟ้มเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะของเฟิงถิงเซินเข้าพอดี เมื่อเห็นชื่อแฟ้ม ฝีเท้าของเธอหยุดชะงักไปเล็กน้อย

สังเกตได้ถึงสายตาของเธอ เฟิงถิงเซินจึงกล่าวอีกว่า “เนื่องจากทางบริษัทก็มีความประสงค์ที่จะพัฒนาโมเดลใหญ่ขึ้นมาใหม่เหมือนกัน นี่คือรายงานผลการวิจัยภาษาเขียนโปรแกรมของฉางโม่กับอีกสองโปรเจกต์ที่พวกเขาวิจัยและพัฒนาขึ้นมาเองล่าสุด สิ่งที่บริษัทเราเรียบเรียงออกมาได้ก็ค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว แถมยังมีผลการวิจัยบางอย่างออกมาแล้วด้วย คุณลองอ่านแล้วน่าจะเรียนรู้อะไรได้เยอะเลย”

ระหว่างที่พูด เฟิงถิงเซินก็ได้ยื่นเอกสารมาให้เธอแล้ว

หากเป็นเมื่อก่อน พอได้ยินเฟิงถิงเซินพูดเช่นนี้ หลินอู๋ก็จะทั้งดีใจและรับมาด้วยความสนอกสนใจเป็นอย่างมาก

แต่ตอนนี้…

สีหน้าเธอดูแข็ง ๆ

เฟิงถิงเซินยื่นมันมาให้เธอแล้ว เธอจึงได้แต่รับไว้ แล้วพูดว่า “โอเค”

ว่าแล้ว เธอก็นึกถึงเรื่องบางอย่างขึ้นมา จึงถามอย่างอดไม่ได้ว่า “เพิ่งจะมาศึกษาจากฉางโม่แล้วเอาเนื้อหามาทำของเราเองตอนนี้ พอถึงตอนที่ทำออกมาได้ ก็คงไม่เป็นที่ต้องการของตลาดแล้วหรือเปล่า? เพราะยังไงซะ เทคโนโลยีสมัยนี้ก็มีอะไรใหม่ ๆ อัปเดตอยู่ทุกวัน…”

“ใช่ แต่ว่าที่เราศึกษามันไม่ใช่เพราะจะคัดลอกเนื้อหาของฉางโม่ หากแต่ซึมซับเทคโนโลยีหลักที่เราสามารถใช้ได้แล้วคิดค้นสิ่งใหม่ขึ้นมาต่างหาก”

“ก็ใช่…”

เฟิงถิงเซินพูดมาถึงตรงนี้ ก็กล่าวต่ออีกว่า “แต่ว่าตอนนี้ตัวบริษัทฉางโม่เองก้าวหน้าเร็วมาก ผมคิดว่าเทคโนโลยีของพวกเขาไม่ได้จะบูมแค่ในระยะสั้น ยกตัวอย่างเช่นภาษาเขียนโปรแกรมของพวกเขาก็ใช้เวลาตั้งหลายปีกว่าจะกลายเป็นที่รู้จัก โปรเจกต์ที่พวกเขากำลังวิจัยและพัฒนาด้วยทรัพยากรของตัวเองในระยะนี้ ถึงแม้จะอยู่ในยุคปัจจุบันที่เทคโนโลยีก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่ผมคิดว่าถ้าบริษัทอื่นอยากวิจัยและพัฒนารุดหน้ากว่าเนื้อหาในโปรเจกต์ของพวกเขาให้ได้ คาดว่าอย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสามปีเลย ฉะนั้น การศึกษาสิ่งนี้ไม่มีทางเป็นเรื่องที่ไร้ความหมายแน่นอน”

เฟิงถิงเซินพูดมาเช่นนี้ ก็แสดงถึงการยอมรับและความชื่นชอบที่เขามีต่อทั้งสองโปรเจกต์นี้กับภาษาเขียนโปรแกรมของฉางโม่ออกมาทั้งหมดแล้ว

ครั้นฟังมาถึงตรงนี้ หลินอู๋ก็ค่อย ๆ รู้สึกหวั่นใจขึ้นหลายส่วน