คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 481

เธอมักจะพูดเสมอว่าตนงานยุ่ง ไม่มีเวลา

ต่อให้จะงานยุ่งหรือไม่มีเวลาขนาดไหน แค่โทรศัพท์สายเดียวก็คงไม่เสียเวลามากนักหรอกมั้ง?

แต่ตอนที่เธอโทรไปหรงฉือ น้อยครั้งนักที่หรงฉือจะรับสาย เรื่องที่เป็นฝ่ายโทรหาเธอก่อนยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ดูเหมือนว่าสำหรับหรงฉือแล้ว ทุกสิ่งล้วนสำคัญกว่าเธอทั้งสิ้น

เฟิงจิ่งซินยิ่งคิดยิ่งน้อยใจจนน้ำตาพรั่งพรูไหลออกมา

เมื่อเห็นว่าเฟิงจิ่งซินท่าทางน้อยใจแบบนี้ หรงฉือยังไม่ทันได้พูดอะไร เฟิงถิงเซินยื่นมือไปเช็ดน้ำตาเธอพลางชิงพูดก่อนว่า “ตอนนี้แม่หนูงานยุ่งมากจริง ๆ เอาไว้ปีหน้าแล้วกัน ถ้าถึงปีหน้าแล้วงานของแม่หนูก็คงจะเบาบางลงแล้วล่ะ”

เฟิงจิ่งซินยังเด็ก เมื่อถูกเฟิงถิงเซินพูดปลอบประโลมแบบนี้ ความน้อยใจเศร้าโศกก็บรรเทาลงไปไม่น้อย เธอใช้หลังมือเช็ดน้ำตา มองหรงฉือด้วยสายตาเปี่ยมความหวัง “จริงเหรอคะ? ถ้าปีหน้าแล้ว แม่จะมีเวลาว่างมากขึ้นใช่ไหม?”

อย่างไรเสียเฟิงจิ่งซินก็เป็นลูกสาวที่เธออุ้มท้องมาสิบเดือน ต่อให้จะสละสิทธิ์ในการเลี้ยงดูแล้ว แต่ที่จริงเธอก็ยังหวังให้ลูกมีความเป็นอยู่ที่ดี

เมื่อเห็นสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวังของเฟิงจิ่งซิน หรงฉือทำใจไม่ได้ที่จะทำร้ายจิตใจด้วยการทำลายความหวังในแววตาของลูก

แต่เรื่องที่เฟิงถิงเซินบอกว่าปีหน้าเธอจะงานเบาบางลง เธอกลับไม่สามารถรับปากกับลูกแบบส่ง ๆ ได้

“งานตอนนี้ของแม่ สิ้นปีนี้ก็คงจะสำเร็จได้ก็จริง แต่ปีหน้าอาจจะมีงานอื่นเข้ามาอีก ดังนั้น แม่ไม่กล้ารับปากว่าปีหน้าจะมีเวลาว่าง... ”

ที่จริงสิ่งที่หรงฉือพูดเหล่านี้ล้วนไม่ใช่สิ่งที่เฟิงจิ่งซินอยากฟัง แต่เธอเห็นสีหน้าสงสารของหรงฉือเมื่อครู่ ทำให้รู้ว่าหรงฉือยังคงรักและเอ็นดูเธออยู่

เมื่อเข้าใจแบบนี้แล้ว เธอก็ไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว

เธออารมณ์ดีแล้ว

เธอลงจากอ้อมอกของเฟิงถิงเซิน วิ่งไปกอดหรงฉือพลางกล่าว “งั้นก็ได้ค่ะ ต่อให้เป็นแบบนี้ก็ไม่เป็นไร แต่หลังจากนี้ถ้าแม่ว่างก็ช่วยรับโทรศัพท์หนูหน่อยนะคะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น หรงฉือมีสีหน้าลังเล จากนั้นมองไปทางเฟิงถิงเซิน