คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 577

อาจเพราะสังเกตถึงจิตใจที่ไม่อยู่กับตัวของหลินอู๋ เฟิงถิงเซินจึงถามว่า “เป็นอะไรหรือเปล่า?”

หลินอู๋ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะตอบว่า “ไม่มีอะไร”

เฟิงถิงเซินก็ไม่ได้ถามอีก

ฉีอวี้หมิงกับเฮ่อฉางปั่วพวกเขาต่างก็ไม่ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของหลินอู๋ แล้วพูดคุยถึงหัวข้อที่เพิ่งพูดกันต่อ

หลังทานอาหารเสร็จ เวลาค่อย ๆ ผ่านไป เมื่อเห็นว่าพวกเขาดูเหมือนจะจากไปแล้ว การเซอร์ไพรส์ที่เธอรอคอยยังไม่ออกมาสักที หัวใจของหลินอู๋ก็ค่อย ๆ จมดิ่งลง แต่เธอยังโอบกอดความหวังเส้นบาง ๆ เอาไว้

จนกระทั่งเฟิงถิงเซินเรียกพนักงานมาคิดเงิน พวกเขาทั้งหมดกำลังจะออกจากร้านอาหารกันจริง ๆ โดยไม่มีแผนการอย่างอื่นต่อจากนี้แล้ว หัวใจที่จมดิ่งของหลินอู๋ก็ค่อย ๆ เย็นยะเยือก และยืนค้างอยู่กับที่แล้ว

“น้าอู๋อู๋คะ?”

ครั้งนี้กลับเป็นเฟิงจิ่งซินที่สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของเธอก่อนเป็นคนแรก

หลินอู๋ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็เห็นเฟิงถิงเซินที่ได้ยินเสียงของเฟิงจิ่งซินหันกลับมาด้วยความเป็นห่วงเธอ หัวใจของเธอก็สงบลงทันที

ในบ้านแค่ได้ยินว่าเฟิงถิงเซินทุ่มเงินมหาศาลซื้อเพชรเม็ดหนึ่งเพื่อใช้ขอเธอแต่งงาน แต่ไม่มีข้อมูลใด ๆ บอกว่าเขาจะขอเธอแต่งงานในวันนี้

เป็นพวกเขาที่คิดมากเกินไป

แม้ว่าวันนี้เฟิงถิงเซินจะไม่ได้ขอเธอแต่งงานตามที่ทุกคนบอก แต่ความรู้สึกของพวกเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

เฟิงถิงเซิน “ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

หลินอู๋ดึงสติกลับมา “ไม่เป็นไร”

หลังจากที่คิดได้ อารมณ์ของเธอก็ดีขึ้นมาไม่น้อย เพียงแต่...ในใจลึก ๆ แล้วก็ยังคงอดรู้สึกผิดหวังอยู่บ้างไม่ได้

ทว่า ในเมื่อเขาเป็นฝ่ายเสนอหย่ากับหรงฉืออีกครั้ง ก็แสดงว่าเขายังคงใส่ใจเธออยู่เหมือนเดิม

อนาคตของพวกเขายังอีกยาวไกล เธอรอได้

สองวันมานี้เฟิงจิ่งซินไปเข้าเรียนคลาสเสริมหลายอย่าง และรู้สึกเหนื่อยมาก ตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้ว หลังออกมาจากร้านอาหาร เธอก็หาวไปหนึ่งครั้ง แล้วยื่นมือไปให้เฟิงถิงเซินอุ้ม เฟิงถิงเซินจึงอุ้มเธอขึ้นมาแล้วถามว่า “ง่วงแล้วเหรอ?”

“ค่ะ คุณพ่อ พวกเรากลับบ้านไปนอนกันเถอะ”

“โอเค”