คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 86

น้ำตาของเธอคลอเบ้า และเหม่อลอยไปชั่วขณะ

แต่แล้ว เธอก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว รีบพูดว่า “ขอบคุณ แล้วคุณ—”

“เงื่อนไขของข้อตกลงคืออะไร?” เธอยังไม่ทันได้พูดคำนี้ออกมา ทันใดนั้น เฟิงถิงเซินก็ถือบุหรี่ออกไปไกล แล้วเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่เพิ่งไหลออกมาจากหางตาของเธอ พร้อมพูดว่า “รีบเข้านอน”

หรงฉือตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะมองตามแผ่นหลังที่เดินจากไปของเขา และลืมตอบสนองในทันที

เมื่อเธอรู้สึกตัวอีกครั้ง เธอก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรไปชั่วขณะหนึ่ง

เฟิงถิงเซินบอกให้เธอรีบเข้านอน หมายความว่าเขาให้เธออยู่ค้างคืนที่นี่เหรอ?

ถึงแม้เธอจะย้ายออกไปแล้ว แต่พวกเขายังไม่ได้หย่ากันอย่างเป็นทางการ ค้างคืนสักหนึ่งคืน จริง ๆ ก็ไม่เป็นไร

เพียงแต่ ถ้านอนในห้องนอนใหญ่...

ลืมมันไปซะ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอสงบสติอารมณ์ลง จากนั้นก็หยิบของของตัวเอง รวมถึงเสื้อผ้าและของใช้บางอย่าง แล้วไปที่ห้องของเฟิงจิ่งซิน

คืนวันนั้น เธอก็พักอยู่ในห้องของเฟิงจิ่งซิน

วันรุ่งขึ้น

เธอตื่นก่อนเจ็ดโมง

หลังจากที่เธอตื่นได้สักพัก เฟิงจิ่งซินก็ตื่นมากอดคอเธอ แล้วอ้อนขอให้เธอส่งไปโรงเรียน

หรงฉือตอบตกลง

หลังจากอาบน้ำเสร็จ พวกเธอก็ลงมาชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้า

หลังจากนั้นไม่นาน เฟิงถิงเซินก็เข้ามาในห้องอาหาร แล้วนั่งลงตรงข้ามพวกเธอ

เฟิงจิ่งซินทักทายเฟิงถิงเซินอย่างมีชีวิตชีวา “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อ”

“อรุณสวัสดิ์”

เฟิงถิงเซินเอ่ยตอบ ก่อนจะมองไปที่หรงฉือ แต่ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นนั่งลงทานอาหารเช้าอย่างเงียบ ๆ

หรงฉือเพียงมองดู แต่ไม่พูดอะไร

เมื่อวานเฟิงถิงเซินตกลงที่จะช่วยเธอ แต่ไม่ได้หมายความว่าระหว่างพวกเขาจะมีอะไรมากขึ้น

ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขายังคงเหมือนเดิม ไม่มีเปลี่ยน

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ หรงฉือก็ส่งเฟิงจิ่งซินไปโรงเรียน จากนั้นไปทํางานที่บริษัท