งานแถลงข่าวนี้ พวกเธอแพ้อย่างราบคาบ
หลี่หลันรีบกล่าวทันที “หวานหว่าน ขอโทษนะลูก แม่เข้าใจผิดลูกไป แม่ขออธิบายนะ แม่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ…”
ฉือหว่านมองเธออย่างเย็นชา “แม่… ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงเหรอ?”
ในตอนนั้นเอง เจ้าหน้าที่ตำรวจก้าวเข้ามาหาหลี่หลัน พร้อมประกาศอย่างเป็นทางการ “คุณหลี่หลัน ระหว่างที่หวังกังหลบหนี คุณให้ที่พักพิงและช่วยเหลือผู้ต้องหา เราสงสัยว่าคุณสมรู้ร่วมคิดกับเขา บัดนี้ขอให้คุณไปกับเราที่สถานีตำรวจเพื่อรับการสอบสวน”
ตำรวจสองนายเข้าประชิดตัวหลี่หลันทันทีและจับกุมเธอไว้
สมองของหลี่หลันราวกับถูกฟ้าผ่า “ตู้ม!” เธอนึกขึ้นได้ว่า ตอนที่หวังกังหนีออกมา… เป็นเธอเองที่ให้ที่พักพิงเขา!
เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยสายตาตกตะลึง “เป็นเธอใช่ไหม!?”
เป็นฉือหว่านที่ให้เลขาจ้าวปล่อยหวังกังออกมา
เธอเดาไว้แล้วว่าเขาจะต้องหนีไปที่ตระกูลฉือแน่นอน
ฉือหว่านมองหลี่หลันด้วยสีหน้าใสซื่อ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นช้าๆ “แม่พูดอะไรน่ะ? ฉันไม่เข้าใจเลย แม่ไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟังหรอก อธิบายให้ตำรวจฟังเถอะ”
หลี่หลัน “เธอ!”
ในขณะนั้น หวังกังที่ถูกควบคุมตัวอยู่ก็เริ่มร้องขอความช่วยเหลืออย่างสิ้นหวัง “ฉันไม่อยากเข้าคุก! คุณนายฉือ ช่วยฉันด้วย! ช่วยฉันเร็วเข้า!”
ทุกสายตาหัน “ขวับ” ไปจ้องหลี่หลันทันที และเริ่มซุบซิบกันเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
ภาพลักษณ์ ‘แม่ที่ดี’ ของเธอกำลังพังทลายลง
ใบหน้าของหลี่หลันซีดเผือดทันที เธอแผดเสียงอย่างบ้าคลั่ง “หุบปาก! ทำให้เขาหุบปากเดี๋ยวนี้!”
เหล่านักข่าวพากันถกเถียง “ไอ้สารเลวหวังกังเข้าคุกเมื่อสิบปีก่อนเพราะล่วงละเมิดเด็กจริงๆ นะ! คุณนายฉือจะไม่รู้เรื่องนี้เลยเหรอ?”
“รู้อยู่แล้ว แต่ยังคบค้ากับมัน ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นอาชญากรที่ทำร้ายลูกสาวตัวเอง… นี่มันแม่ประเภทไหนกัน!?”
“พวกเธอรู้ไหม? คุณนายฉือคนนี้… ก็แค่พวกชอบอ้อนผู้ชาย ตอนแรกก็เลียฉือไห่ผิง แล้วตอนนี้ก็เลียฉือเจียวนั่นแหละ!”
หลี่หลันที่ได้รับฉายา ‘หมาเลียขา’ จนถึงขั้นเสียสติไปแล้ว เธอไม่ชอบชื่อนี้… เธอเกลียดมันมาก! “ไม่… มันไม่ใช่อย่างนั้น!”
เธอพยายามจะพูดอะไรอีก แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจก็คว้าตัวเธอไว้คนละข้าง และพาตัวออกไปทันที
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
ขอบคุณที่ให้อ่านเพลิน ๆ ค่ะ แต่จะเติมเงินไม่ได้ เพราะซื้อได้แค่บัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...