คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 12

เมื่อมองชื่อของ 'ฉือเจียว' ฮั่วซือหานรู้สึกเหมือนสติกลับคืนมา

ตอนนี้เขารู้สึกสับสน เสื้อผ้าของเขาเปียกอยู่ครึ่งตัว ร่างกายเต็มไปด้วยรอยจูบจากผู้หญิง หายใจก็ยังไม่ทันตั้งตัว เมื่อครู่นี้เขาเพิ่งจะ...มีอารมณ์กับเธอ

เขาเกิดความรู้สึกกับฉือหว่าน!

เขาไม่ได้ชอบฉือหว่าน แต่เขาโทษตัวเองว่า เพราะเขาเองก็เป็นผู้ชาย และไม่อาจต้านทานเสน่ห์ของหญิงสาวที่เย้ายวนได้

ฮั่วซือหานกดรับสายโทรศัพท์ เสียงของเขาเมื่อพูดถึงฉือเจียวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ยิ่งรู้สึกผิดก็ยิ่งรู้สึกเอ็นดู น้ำเสียงจึงอ่อนโยนกว่าปกติเล็กน้อย "ฉือเจียว"

จากปลายสายของฉือเจียว เสียงเพลงแนวเฮฟวีเมทัลดังแว่วมาทำให้เธอพูดเสียงหวาน "ซือหาน ตอนนี้ฉันอยู่ที่บาร์นะ"

ฮั่วซือหานตอบ "ห้ามดื่มเหล้า ให้ผู้ช่วยสั่งนมให้เธอแทน"

ฉือเจียว "รู้แล้วน่า ผู้ช่วยฉันก็ฟังคุณทุกอย่าง ซือหาน คุณมาสนุกด้วยกันสิ ฉันรอคุณอยู่"

ฮั่วซือหานหันตัวกลับ ตั้งใจจะออกไป

แต่ในตอนนั้น มือเล็กๆ มือหนึ่งยื่นเข้ามาจับที่ปลายแขนเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่น

ฮั่วซือหานหันมอง ฉือหว่านเปียกโชกทั้งตัว สายเดี่ยวที่เธอใส่เปียกชุ่มจนแนบไปกับร่างกายเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่งดงาม ดวงตาของเธอแดงก่ำ เธอดึงแขนเขาไว้สุดแรง ไม่ยอมให้เขาไป

ฮั่วซือหานขยับเล็กน้อย พยายามดึงแขนเสื้อของเขาออกจากมือของเธอ

แต่ฉือหว่านยังคงจับไว้แน่น ดวงตาแดงก่ำมองเขาอย่างดื้อดึง

ฮั่วซือหานกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นฉือหว่านพุ่งตัวเข้ามากอดเขาไว้ เธอกระซิบข้างหูเขาเสียงเบา "อย่าไปเลย ขอร้องล่ะ"

หลายปีมานี้ ฉือหว่านเติบโตขึ้นแล้ว แต่เธอก็ยังคงกลัวการถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

เธอกลัวการยืนอยู่เพียงลำพังท่ามกลางถนนที่ผู้คนสัญจรไปมา

ฮั่วซือหานถูกรบกวนจนหมดทางปฏิเสธ เสียงของฉือเจียวดังมาจากปลายสาย "ซือหาน คุณได้ยินที่ฉันพูดไหม คุณรีบมาสิ"

ฉือหว่านเขย่งปลายเท้าขึ้น จู่ๆ เธอก็เรียกเขาเบาๆ ด้วยเสียงหวานนุ่ม "พี่ชาย~"

พี่ชาย!

คำเรียกนี้เคยเป็นของเด็กสาวในอดีตเพียงคนเดียว

แต่เด็กสาวคนนั้นไม่ใช่ฉือเจียวหรอกเหรอ?

ฮั่วซือหานสีหน้าเปลี่ยนไปทันที "ฉือเจียว ผมมีธุระด่วนหน่อย คงไปไม่ได้แล้ว"

เขาวางสายโทรศัพท์แล้วดันฉือหว่านไปชนกำแพง ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาคมลึกและเต็มไปด้วยคำถาม "ใครบอกให้เธอเรียกฉันว่าพี่ชาย? ฉือหว่าน เธอเป็นใครกันแน่?"

ฉือหว่านคล้องแขนรอบคอของเขาแล้วจู่โจมจูบลงบนริมฝีปากบางของเขา

ริมฝีปากของเธอนุ่มนวลและแดงสด จู่ๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ ก็แผ่กระจายออกมา

เต็มไปด้วยความไร้เดียงสาที่เย้ายวน

ฮั่วซือหานไม่ได้หลับตา เขามองเธออยู่เช่นนั้น ขณะที่เธอก็ไม่ได้หลับตา ดวงตาคู่นั้นที่สดใสและเปี่ยมเสน่ห์ก็มองเขาอยู่

ทันใดนั้น ฮั่วซือหานก็พบว่าดวงตาของฉือหว่านคล้ายกับดวงตาของเด็กสาวในอดีตอย่างน่าประหลาด

ฉือหว่านจูบเขาอยู่พักหนึ่ง เมื่อเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เธอก็ถอยออกมา

"ช่างเถอะ"

ฉือหว่านหมุนตัวแล้วตั้งใจจะเดินจากไป

แต่ในตอนนั้น แขนของฮั่วซือหานก็รัดแน่นขึ้น

เขาดึงร่างบอบบางของเธอเข้าสู่อ้อมกอดของตัวเองโดยตรง กลิ่นอายของความเป็นชายที่อบอวลปกคลุมเธอจนทั่ว ฮั่วซือหานก้มหน้าลงแล้วจูบเธอทันที

...

บาร์

ฉือเจียวนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับผู้ช่วยของเธอ ผู้ช่วยถามขึ้น "เจียวเจียว คืนนี้ประธานฮั่วไม่มาเหรอ?"

ฉือเจียวรู้สึกสงสัย ท่าทีของฮั่วซือหานตอนโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ดูแปลกๆ เหมือนเขามีใครอยู่ด้วย

ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉือเจียว เขาเข้ามาทักเธอ "สวัสดีครับคนสวย ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณสักแก้วได้ไหม?"

ฉือเจียวชี้ไปที่วิดีโอคอลซึ่งมีฮั่วซือหานอยู่ในนั้น แล้วพูดกับชายหนุ่ม "นี่คือแฟนของฉัน แต่ถ้าเขามาไม่ถึงภายในครึ่งชั่วโมง คืนนี้ฉันก็จะเป็นของคุณ"

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นอย่างสนใจ

ฮั่วซือหานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉือเจียว คุณกำลังทำอะไรอยู่?"

ใบหน้าของฉือเจียวสดใสงดงาม แต่แววตาและท่าทางเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส "ซือหาน คืนนี้ระหว่างฉันกับฉือหว่าน คุณเลือกได้แค่คนเดียว"

"ซือหาน คุณมีผู้หญิงได้แค่คนเดียวเท่านั้น"

พูดจบ ฉือเจียวก็ตัดสายวิดีโอคอลทันที

ดวงตาของฮั่วซือหานลุกโชนไปด้วยความโกรธ เขากำโทรศัพท์แน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมาบนฝ่ามือ

"ฮั่วซือหาน คุณมีผู้หญิงได้แค่คนเดียว"

"แม่ คุณมีลูกสาวได้แค่คนเดียว"

ถ้อยคำที่คล้ายกันนั้นดังก้องอยู่ในหัวของฉือหว่าน ราวกับคำสาปที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เธอยืนอึ้งไป

ในตอนนั้น ความอบอุ่นจากร่างกายของฮั่วซือหานก็ถูกถอนออกไป เขาปล่อยมือจากเธอแล้วเดินออกไป

ฉือหว่านเงยหน้ามองเขา ฮั่วซือหานเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกชื้นอย่างรวดเร็ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็กชุดใหม่

เมื่อเขากลับเข้ามาอีกครั้ง ดวงตาสีดำลึกคู่นั้นของเขาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ

"คุณชอบผู้ชายแบบไหน?"

"อะไรนะ?"

ฉือหว่านฟังไม่เข้าใจความหมายในทันที

ฮั่วซือหานพูดต่อด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ผมจะหาผู้ชายให้คุณสักคน หรือจะสองคนก็ได้"