คุณนายใหญ่ฮั่วนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหัวเราะแล้วพูดว่า “ได้เลย หวานหว่าน งั้นหนูไปอยู่เป็นเพื่อนเพื่อนของหนูก่อน รอให้หนูมีเวลาค่อยกลับมาทานข้าวกับย่า”
“ค่ะ คุณย่า”
ทั้งสองวางสายกันไป
คุณนายใหญ่ฮั่วหันไปมองฮั่วซือหานที่ยังคงอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจอยู่โดยไม่มีสีหน้าอะไร
เธอถามขึ้น “ซือหาน หลานทะเลาะกับหวานหว่านหรือเปล่า?”
ฮั่วซือหานยังคงมองหนังสือพิมพ์ ไม่ได้เงยหน้า “เปล่าครับ”
คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเราะเบาๆ “เพื่อนของหวานหว่านที่ว่า หลานรู้จักไหม? เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?”
ฮั่วซือหานเงียบ ไม่ตอบอะไร
คุณนายใหญ่ฮั่วยื่นมือไปแย่งหนังสือพิมพ์ออกจากมือเขา “หลานรู้ตัวไหมว่าหลานถือหนังสือพิมพ์กลับหัว?”
ฮั่วซือหานเพิ่งรู้ตัว เขาเม้มริมฝีปากบางเล็กน้อย
คุณนายใหญ่ฮั่วถอนหายใจ ก่อนจะลุกขึ้น “ย่ารู้นะว่าหลานอยู่กับฉือเจียวมาตลอด แต่ในโลกนี้ ไม่มีใครที่จะรอหลานไปตลอด เมื่อไหร่ที่หวานหว่านสะสมความผิดหวังจนเต็มเปี่ยม เธอก็จะจากไปเอง หญิงสาวดีๆ แบบหวานหว่าน ถ้าหลานไม่ชอบ ยังมีผู้ชายอีกมากมายที่อยากแย่งชิงเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอไปกับผู้ชายคนอื่น อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ!”
ลุงฝูเดินเข้ามา “คุณนายใหญ่ครับ คุณผู้หญิงกลับมาแล้วหรือยัง อาหารเย็นพร้อมแล้วครับ”
“หวานหว่านไม่กลับมาแล้ว ฉันไม่กินแล้ว” คุณนายใหญ่ฮั่วพูดจบก็เดินขึ้นไปชั้นบนเพียงลำพัง
ลุงฝูสังเกตเห็นบรรยากาศแปลกๆ เขาหันไปถามฮั่วซือหาน “คุณผู้ คุณผู้หญิงทำไมไม่กลับมาครับ ตั้งแต่เธอเข้าเรียน ก็ไม่เคยกลับมาเลย คุณนายใหญ่นึกถึงเธอทุกวัน ดูสิ พอไม่มีคุณผู้หญิง บ้านหลังนี้เงียบเหงาไปเลย คุณนายใหญ่เองก็ไม่ได้ยิ้มมานานแล้ว”
ลุงฝูถอนหายใจ ก่อนจะเดินจากไป
ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนโซฟาเพียงลำพัง เขายกมือขึ้นคลายเนกไทออก สีหน้ามืดครึ้ม
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดแชตของฉือหว่านใน WeChat
นิ้วเรียวยาวพิมพ์ข้อความสั้นๆ “ทำไมเธอไม่กลับมา?”
แต่ในวินาทีถัดมา เขากลับลบมันออกไปทีละตัวอักษร


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
ขอบคุณที่ให้อ่านเพลิน ๆ ค่ะ แต่จะเติมเงินไม่ได้ เพราะซื้อได้แค่บัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...