คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 19

อะไรนะ?

สีหน้าของฉือเจียวและหลี่หลันเปลี่ยนไปทันที

ฉือหว่านหันไปมองฉือเจียว พลางแสร้งทำหน้าประหลาดใจ "อย่าบอกนะว่า ประธานฮั่วไม่ได้บอกเธอว่าเมื่อคืนเขาจูบฉัน?"

พูดจบ ฉือหว่านทำท่าคิดย้อน "เมื่อคืนประธานฮั่วจูบฉันพรวดพราด ไม่มีเทคนิคอะไรเลย ฝีมือจูบแย่มาก จนฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาอาจจะไม่เคยจูบใครมาก่อนเลย"

ฉือเจียวหันไปมองฮั่วซือหานด้วยความตกใจ เขาจูบฉือหว่าน?

สีหน้าของฮั่วซือหานพลันเย็นเฉียบในทันที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉือหว่านจงใจบอกฉือเจียวเรื่องที่พวกเขาจูบกัน หรือเพราะเธอพูดกลางแจ้งว่าฝีมือจูบของเขาแย่

ดวงตาเย็นเฉียบของเขามองฉือหว่านด้วยสายตาเฉียบคมและเต็มไปด้วยความกร้าวกราด

"ฉือหว่าน!"

เขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

ฉือหว่านยิ้มเย็น "อะไรล่ะ? ฉันพูดถึงฉือเจียวสองคำ คุณก็ไม่พอใจแล้วเหรอ?"

ดวงตาของฉือหว่านที่ใสกระจ่างตกลงไปบนใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหาน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "จะตะโกนทำไม ฝีมือจูบของคุณแย่ขนาดนั้น ฉันไม่อยากใช้ชีวิตกับคุณต่อแม้แต่นาทีเดียว หย่ากันเถอะ!"

"..."

ฮั่วซือหานเงียบไป

"..."

ฉือเจียวพูดไม่ออก

"..."

หลี่หลันก็ตะลึงงัน

วันนี้ฉือหว่านเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานตึงเครียดเป็นเส้นโค้งเฉียบคม เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก "ดี งั้นก็หย่าตอนนี้เลย!"

...

ฉือหว่านนั่งอยู่ในโรลส์-รอยซ์แฟนธอมคันหรูของฮั่วซือหาน

เธอนั่งอยู่ที่เบาะหลัง ขณะที่ฮั่วซือหานนั่งขับรถอยู่ด้านหน้า ทั้งสองกำลังมุ่งหน้าไปยังสำนักงานทะเบียนสมรส

ภายในรถที่เงียบสงบและหรูหรา ไม่มีเสียงใดๆ ทั้งสองไม่ได้พูดคุยกัน

ฮั่วซือหานวางมือที่สวมเรือนนาฬิกาหรูลงบนพวงมาลัย การเร่งความเร็ว การเปลี่ยนเลน การเลี้ยว ทุกการเคลื่อนไหวของเขานั้นคล่องแคล่วและสมบูรณ์แบบ

เสียงของหัวหน้าคนรับใช้ดังมาทางโทรศัพท์ "สวัสดีครับคุณผู้ชาย ช่วงนี้สุขภาพของคุณนายใหญ่ไม่ค่อยดี คุณนายใหญ่บ่นคิดถึงคุณผู้หญิงตลอดเวลา ท่านอยากเจอคุณผู้หญิงมาก คุณช่วยพาคุณผู้หญิงกลับมาหาท่านด้วยครับ"

คิ้วของฮั่วซือหานขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ในขณะที่เขากำลังจะพาฉือหว่านไปหย่า คุณนายใหญ่กลับอยากเจอฉือหว่าน

เขาหมุนพวงมาลัย เปลี่ยนเส้นทางไปยังคฤหาสน์ตระกูลฮั่วทันที

ฉือหว่านเอ่ยขึ้นอย่างรวดเร็ว "คุณจะพาฉันไปไหน?"

ฮั่วซือหานตอบเสียงเรียบ "คุณย่าต้องการพบคุณ พอไปถึงที่คุณย่าผม คุณรู้ว่าควรทำตัวยังไงใช่ไหม?"

ฉือหว่านหัวเราะเยาะ "ให้ฉันแกล้งทำเป็นรักกันเหรอ? ฉันทำไม่ได้"

ฮั่วซือหานแค่นหัวเราะ "การแกล้งทำเป็นรักกันต่อหน้าคุณย่าไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบทำอยู่แล้วเหรอ?"

คำพูดของเขาทำให้หัวใจของฉือหว่านเจ็บปวด ในอดีตเวลาที่เธอไปที่คฤหาสน์ ฮั่วซือหานปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา มีเพียงเธอเท่านั้นที่พยายามแสดงความรักให้ดูสมจริง

มันเป็นเพียงการแสดงเดี่ยวของเธอเอง

และตอนนี้เขาก็เอามันมาพูดเยาะเย้ย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

พวกเขามาถึงคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ฉือหว่านเดินอยู่บนสนามหญ้า และทันใดนั้นเธอก็พบกับ ฮั่วเสวียน ที่กำลังเดินออกมาจากคฤหาสน์พอดี