คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 203

ฮั่วซือหานหยุดชะงัก เขาหันกลับไปมองฉือเจียว

ฉือเจียวก็สูดดมกลิ่น ธูปปลุกอารมณ์ เข้าไปเหมือนกัน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ใบหน้าสวยใสของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างมีเสน่ห์ เธอเม้มริมฝีปากแดงอย่างเย้ายวน แล้วมองฮั่วซือหานด้วยสายตาหวานเยิ้ม

หลี่หลันพูดต่อ “ประธานฮั่ว เวลานี้เจียวเจียวต้องการคุณนะคะ คุณจะทิ้งเธอไปได้ยังไง?”

ฮั่วซือหานมองฉือเจียวโดยไม่ตอบอะไร

ทันใดนั้น ฉือเจียวก็เปิดผ้าห่มแล้วลุกจากเตียง เธอโผเข้ามาในอ้อมกอดของเขา

ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันหันมาสบตากันอย่างพอใจ ก่อนจะปิดประตูห้องลงอย่างเงียบๆ

สายเดี่ยวของฉือเจียวหลุดจากไหล่ข้างขวา ผิวเนียนขาวกับท่าทางนุ่มนวลชวนหลงใหล เธอมองฮั่วซือหานด้วยแววตาอ่อนหวาน “ซือหาน ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าคนที่คุณรักที่สุดยังไงก็ต้องเป็นฉัน”

พูดจบ ฉือเจียวก็ใช้สองมือโอบรอบคอของเขา แล้วเขย่งปลายเท้าจะจูบริมฝีปากของเขา

แต่ยังไม่ทันได้จูบ ฮั่วซือหานกลับเบี่ยงตัวหลบ

ฉือเจียวชะงัก แล้วพยายามอีกครั้ง แต่ฮั่วซือหานก็ยังหลบอีก

จากนั้น เขายกมือขึ้นผลักเธอออกห่าง “ฉือเจียว ฉันหวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย อย่าใช้วิธีต่ำช้าแบบนี้กับฉันอีก ไม่อย่างนั้น…รับผลที่ตามมาให้ได้ก็แล้วกัน”

คำว่า “รับผลที่ตามมาให้ได้” ที่เปล่งออกมาด้วยเสียงเบาๆ แต่เฉียบขาดของเขา ทำให้ใบหน้าที่เคยแดงระเรื่อของฉือเจียวซีดขาวลงทันที

นี่คือคำเตือนของเขาต่อทั้งตระกูลฉือ

ฮั่วซือหานผลักเธอออก แล้วหมุนตัวจะจากไป

เขาจะไปจริงๆ เหรอ?

ตอนนี้เขาจะทิ้งเธอไว้แบบนี้เหรอ แล้วเธอจะทำยังไง?

ฉือเจียวรีบสวมกอดเขาจากด้านหลัง “ซือหาน อย่าไปเลยนะ…ฉันต้องการคุณ”

“ฉือเจียว ปล่อย!”

“พี่ชาย…”

จู่ๆ ฉือเจียวก็เรียก ‘พี่ชาย’ ขึ้นมา

เสียงเรียก “พี่ชาย” ของฉือเจียว ทำให้ก้าวเท้าที่กำลังจะก้าวพ้นประตูของฮั่วซือหานต้องหยุดชะงัก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน