คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 32

ผู้ชายคนนี้!

ฉือหว่านโกรธจัด เธอเขย่งปลายเท้าขึ้น ก่อนจะกัดเข้าที่มุมปากของฮั่วซือหานอย่างแรง

ซี้ด...

ฮั่วซือหานรู้สึกเจ็บ รสคาวเลือดจางๆ แผ่ซ่านในปาก เธอทำให้เขาเลือดออกจริงๆ

ฮั่วซือหานยื่นมือมาบีบใบหน้าเล็กของเธอจนปากของเธอเป็นรูปตัว O ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด "เธอเป็นลูกหมาหรือไง ถึงชอบกัดคนขนาดนี้?"

ฉือหว่านจ้องเขาอย่างไม่ยอมแพ้ "คุณควรคิดดีๆ ว่าพรุ่งนี้จะอธิบายให้ฉือเจียวฟังยังไงเกี่ยวกับแผลที่มุมปากของคุณ แต่ไม่ว่าอย่างไร ลู่หนานเฉิงก็รับสิ่งที่คุณไม่ต้องการแล้ว ส่วนฉือเจียวก็รับของมือสองที่ฉันทิ้งไป!"

ฮั่วซือหาน "…"

ใครเป็นของมือสองกัน? ผู้หญิงบ้าคนนี้!

"เราต่างฝ่ายต่างจะยังไงต่อก็ได้ แต่กับลู่หนานเฉิง ไม่ได้!"

"ทำไม?"

เพราะลู่หนานเฉิงเป็นพี่น้องของเขา และเขารู้สึกขัดแย้งในใจ

ฮั่วซือหานกวาดตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า "เธอคิดว่าลู่หนานเฉิงจะสนใจเธอจริงๆ เหรอ? เลิกฝันกลางวันเถอะ เธอก็แค่คนที่โยกตัวในฟลอร์เต้นรำได้นิดหน่อย เป็นผู้หญิงบ้านนอกที่เลิกเรียนตั้งแต่อายุ 16 ไม่มีวุฒิการศึกษา ไม่มีงานทำ มาตรฐานของลู่หนานเฉิงไม่ได้ต่ำขนาดนั้นหรอก เขาคงแค่สนใจความแปลกใหม่ของเธอ เล่นๆ ไปสักพักก็คงเบื่อแล้ว"

ฉือหว่าน "…"

เขาดูถูกเธอจริงๆ!

บางทีผู้ชายอาจจะเป็นแบบนี้ แม้เป็นสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการแต่ก็ไม่อยากให้ใครแตะต้อง

ฉือหว่านกลับไม่โกรธ แต่ยิ้มออกมาแทน "วันนี้ฉันโยกในฟลอร์ดูดีไหม?"

ฮั่วซือหานชะงักเล็กน้อย "อะไรนะ?"

ฉือหว่านใช้แรงผลักเขาออกไป "ต่อไปนี้ฉันจะโยกให้เขาดูทุกวัน วันละแบบ รับรองว่าไม่มีซ้ำ รับประกันความสดใหม่"

ฉือหว่านกดรับสาย เสียงของเซียวอี้ดังมาจากปลายสาย "หวานหว่าน เธอปฏิเสธงานของฉือเจียวเหรอ?"

ฉือหว่านตอบเรียบๆ "ใช่"

เซียวอี้พูดขึ้น "งานนี้ปฏิเสธไม่ได้ ตอนที่เรารับงานนี้ ฮั่วซือหานจ่ายเงินมัดจำจำนวนมหาศาลไว้แล้ว ตอนนี้เราได้รับหนังสือจากทนายของเขา ทีมกฎหมายภายใต้การดูแลของฮั่วซือหานเป็นทีมที่เก่งที่สุดในประเทศ ไม่เคยพ่ายแพ้ เขาต้องการให้เราชดใช้ค่าเสียหาย หวานหว่าน ถ้าเป็นอย่างนี้เราอาจจะต้องล้มละลายเพราะเขา"

ฉือหว่าน "..."

เซียวอี้พูดต่อ "หวานหว่าน ฮั่วซือหานไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วยง่ายๆ เขาสั่งให้เธอไปตามที่นัดหมายที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนพรุ่งนี้ เขาต้องการเจอเธอ!"

ฉือหว่านรู้สึกปวดหัว ฮั่วซือหานเป็นคนที่เด็ดขาดและไร้ความปรานี ตั้งแต่วินาทีที่ศิษย์พี่สามรับงานนี้แทนเธอ ทุกอย่างก็เหมือนถูกกำหนดไว้ว่าจะไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้

ฉือหว่านตอบกลับไป "ได้ งั้นบอกเขาว่าพรุ่งนี้เจอกันที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีน"

หลังจากเธอวางสายโทรศัพท์ ก็ได้ยินเสียง "แกร๊ก" เบาๆ ประตูห้องน้ำเปิดออก ฮั่วซือหานที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมา