คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 52

ฮั่วซือหานใช้ร่างสูงโปร่งของเขากดฉือหว่านไว้กับกำแพง ปิดกั้นทางหนีของเธอด้วยแผงอกกว้าง เขาแสยะยิ้มเย็นชา "ฉือหว่าน เธอจงใจทำใช่ไหม?"

ฉือหว่านพยายามผลักเขาออก "ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดถึงอะไร"

"อย่ามาแกล้งโง่!" ฮั่วซือหานจ้องเธอด้วยสายตาคมกริบแฝงไปด้วยโทสะ "เธอตั้งใจโยนฉันไปให้ฉือถัง!"

เขามองออกตั้งแต่แรกแล้ว!

เขามองออกแต่แรกแล้วว่าเธอใช้เขาเป็นเครื่องมือ เล่นเกมยุแหย่ระหว่างฉือเจียวกับฉือถัง

เธอใจแข็งพอที่จะผลักเขาออกไปให้จูบกับผู้หญิงคนอื่นโดยไม่ลังเลสักนิด

ฉือหว่านเลิกเสแสร้ง เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาอย่างตรงไปตรงมา "ประธานฮั่ว ฉือถังชอบคุณ"

"เธอชอบฉันก็เรื่องของเธอ มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?"

มีผู้หญิงชอบเขามากมายทุกวัน เขาจะต้องรับผิดชอบให้ครบทุกคนหรือไง?

ฉือหว่าน "..."

งั้นก็แสดงว่าเขาไม่มีใจให้ฉือถัง สุดท้ายแล้ว ฉือเจียวก็ยังเป็นที่หนึ่งในใจเขา

"ประธานฮั่ว คุณจะโมโหทำไมกันล่ะ? ฉือเจียวกับฉือถังแย่งกันเพราะคุณ แปลว่าคุณเสน่ห์แรงมากเลยนะ! ปล่อยฉันได้แล้ว!"

ฮั่วซือหานยังคงยืนนิ่ง ไม่แม้แต่จะขยับตัว เขาก้มลงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ลืมคำพูดของฉันคืนนั้นไปแล้วเหรอ? ทำไมถึงยังไปยุ่งกับลู่หนานเฉิงอีก?"

เขาแสยะยิ้มเย้ยหยัน "ฉือหว่าน เธอแค่ใช้ลู่หนานเฉิงมากระตุ้นฉัน หวังให้ฉันสนใจเธอใช่ไหม?"

เขาพูดบ้าอะไร?

ทำไมเขาถึงได้หลงตัวเองขนาดนี้?!

"ประธานฮั่ว คุณคิดไปเองทั้งนั้น! ฉันไม่ได้ชอบคุณแล้ว!"

นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอพูดประโยคนี้กับเขา

ฮั่วซือหานกระตุกยิ้มบาง ริมฝีปากของเขาเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด เขายกมือขึ้น ลูบไล้ไปตามใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบาและเจ้าเล่ห์

เสียงทุ้มต่ำของเขากระซิบใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจ "เธอแน่ใจว่าไม่ชอบฉันแล้วจริงๆ เหรอ? หรือว่าเธอลืมไปแล้วว่าคืนนั้นที่คฤหาสน์ ฉันจูบเธอจนแฉะไปหมด"

ผู้ชายคนนี้มันอันตรายจริงๆ! ฉือหว่านหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เธอจำได้ชัดเจน

ฉือหว่านผลักเขาออกสุดแรง "ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณคงเข้าใจแล้วนะว่าฉันไม่ได้ชอบคุณแล้ว!"

เธอหมุนตัวออกไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย

ฮั่วซือหาน "..."

...

ฉือหว่านกลับมานั่งที่โซฟาวีไอพี ฉือเจียวและฉือถังก็กลับมานั่งที่เดิมแล้วเช่นกัน เกมรอบที่แล้วถือเป็นโมฆะ เพราะคงไม่มีใครอยากนั่งดูสองคนนี้ตบตีกันแย่งฮั่วซือหาน

ฮั่วซือหานเองก็กลับมานั่งที่เดิม ใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดมนราวกับมีพายุโหมกระหน่ำ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

ฉือหว่านไม่แม้แต่จะเหลือบมองเขา ทำราวกับว่าเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง

เกมรอบที่สามเริ่มต้นขึ้น

ครั้งนี้ ปากขวดชี้ไปที่กู้เป่ยเฉิน ส่วนก้นขวดชี้ไปที่ลู่หนานเฉิง

กู้เป่ยเฉินตื่นเต้น ขยี้ฝ่ามือไปมา "ในที่สุดก็ถึงตาฉันบ้าง! หนานเฉิง นายต้องเล่นด่าน ‘ท้าทาย’ เหมือนที่ฉือถังเล่นก่อนหน้านี้ เลือกผู้หญิงที่นี่สักคนแล้วจูบแบบแลบลิ้นกับเธอไปเลยสามนาที!"