คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 53

ว้าว

บรรยากาศในงานพุ่งขึ้นถึงขีดสุด

"ไห่เฉิงจะมีหญิงสาวคนไหนที่สามารถพิชิตใจคุณชายลู่ได้กันนะ? ตอนนี้ได้เวลาที่จะเผยคำตอบแล้ว!"

ลู่หนานเฉิงลุกขึ้นยืน ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่จับจ้อง เขาเดินตรงไปยังฉือหว่าน

ลู่หนานเฉิงเลือกฉือหว่านโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

สีหน้าของฉือเจียวและฉือถังพลันเปลี่ยนไปทันที

ฮั่วซือหานนั่งอยู่กับแก้วค็อกเทลในมือ เขาไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา แต่ใบหน้าหล่อเหลาของเขากลับเย็นชาและแข็งกระด้างยิ่งกว่าเดิม

ซูเสี่ยวฝูที่เห็นภาพตรงหน้าดีใจสุดขีด เธออุทาน “ว้าว” ออกมาอย่างเกินจริง “หรือว่าคุณชายลู่จะตกหลุมรักหวานหว่านของเราเข้าแล้ว?”

ฉือหว่านเงยหน้ามองลู่หนานเฉิง เธอเพิ่งจะตัดขาดจากฮั่วซือหาน และไม่ได้คิดจะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่กับใคร เธอจึงไม่อยากให้ลู่หนานเฉิงมีความหวังใดๆ

แต่ทันใดนั้น ลู่หนานเฉิงก็โน้มตัวลงมาต่ำ จนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับเธอ

ฉือหว่านรู้สึกอึดอัด “คุณชายลู่ ฉัน…”

ลู่หนานเฉิงกะพริบตาแล้วยิ้มบาง “หวานหว่าน ช่วยร่วมมือกับผมหน่อยนะ”

ฉือหว่านชะงักไป

ลู่หนานเฉิง “ตอนนี้เรากำลังเล่นเกมอยู่ คุณคงไม่อยากให้ผมต้องรับโทษใช่ไหม? ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณที่ผมให้ยืมยาแก้ฟกช้ำเมื่อกี้”

ฉือหว่านที่เอาของคนอื่นมาใช้ “…” ฉันคืนยาให้คุณตอนนี้ได้ไหม?

เวลานี้ ซูเสี่ยวฝูรีบตะโกนเชียร์ “จูบเลย! จูบเลย! จูบเลย!”

ลู่หนานเฉิงยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของฉือหว่านเบาๆ แล้วโน้มตัวเข้าไปใกล้เธอ

ใกล้เข้า...

ใกล้เข้ามาแล้ว...

ใกล้จะจูบกันแล้ว!

ฮั่วซือหานมองดูสองคนตรงหน้า ที่กำลังจะจูบกัน... ปลายนิ้วเรียวยาวที่จับแก้วค็อกเทลอยู่ค่อยๆ กำแน่นจนข้อนิ้วขึ้นสีซีด

โอ้โห...

ลู่หนานเฉิงมองฉือหว่านด้วยแววตาอ่อนโยนก่อนจะยิ้ม “หวานหว่านขี้อาย อย่ากดดันเธอเลย”

จากนั้น ลู่หนานเฉิงก็หยิบขวดเหล้าขึ้นมาดื่ม “ฉันรับโทษแทน”

เขากระดกเหล้าเข้าปากทันที

กลุ่มทายาทเศรษฐีพากันโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น พวกเขาพูดถึงลู่หนานเฉิงและฉือหว่านกันไม่หยุด

ฉือเจียวและฉือถังที่พยายามแย่งชิงความสนใจจากฮั่วซือหานต้องยืนมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกเสียหน้า พวกเธอทะเลาะกันเพราะแย่งชิงฮั่วซือหาน สุดท้ายกลับกลายเป็นเรื่องตลกในสายตาคนอื่น ขณะที่ฉือหว่านกลับกลายเป็นดาวเด่นในค่ำคืนนี้ เธอมีดีอะไร?

ฉือเจียวกำลังจะเข้าไปบ่นกับฮั่วซือหาน แต่ทันใดนั้น “เพล้ง!” เสียงแก้วเหล้าแตกดังสนั่น

ฮั่วซือหานกำแก้วค็อกเทลในมือจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

เลือดสีแดงสดไหลซึมออกมาจากฝ่ามือของเขา “ติ๋งๆ” หยดเลือดร่วงลงพื้นอย่างช้าๆ

ฉือเจียวเบิกตากว้าง อ้าปากค้างด้วยความตกใจ “ซือหาน! มือคุณเป็นแผลแล้ว! รีบเรียกหมอมาทำแผลเถอะ!”

ทุกคนกำลังตื่นเต้นกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ไม่มีใครสนใจฮั่วซือหาน

ฮั่วซือหานไม่ได้สนใจฉือเจียวเลยแม้แต่น้อย เขาลุกขึ้นยืน และเดินออกไปจากที่นั่นทันที...