คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 69

ห้องนอนใหญ่ว่างเปล่า ไม่เห็นเงาร่างของฉือหว่านแล้ว

เวลานี้ “ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้น เลขาจ้าวปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตู “ท่านประธาน ตอนที่ผมมาที่นี่เมื่อครู่ เห็นคุณผู้หญิงออกไปแล้วครับ”

เธอไปแล้ว?

ทั้งที่บอกให้เธออย่าออกไป…

“ท่านประธาน ผมสั่งให้คนไปหายาถอนพิษให้แล้วครับ”

ฮั่วซือหานเผยรอยยิ้มบาง “ไม่ต้องแล้ว”

พูดจบ เขาก็เดินเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำเย็นอีกครั้ง

ในความเป็นจริง ยาปลุกกำหนัดในห้องถูกฉือหว่านดับไปแล้ว เขาสูดดมเพียงส่วนที่หลงเหลืออยู่ ดังนั้น ฤทธิ์ยาไม่ได้รุนแรงมาก เขาสามารถควบคุมมันได้ด้วยแรงใจ

ฮั่วซือหานยืนอยู่ใต้ฝักบัว ปล่อยให้น้ำเย็นชโลมลงบนร่างกาย เม็ดน้ำกระทบกล้ามเนื้อแน่นแล้วกระเซ็นออกไป ชายหนุ่มเรือนร่างสมบูรณ์แบบที่สามารถทำให้ใครก็ตามเลือดกำเดาไหลได้

ฮั่วซือหานหลุบตาลง ในหัวพลันนึกถึงใบหน้าหวานใสของฉือหว่าน และมือเล็กนุ่มของเธอ

ทำให้เขารู้สึกดีมาก

ความต้องการที่เพิ่งกดทับลงไป กลับประทุขึ้นมาอีกครั้ง ฮั่วซือหานกัดฟันสบถเบาๆ มือเลื่อนลงต่ำ ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนล้า

...

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉือหว่านสะดุ้งตื่นเพราะเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ ซูเสี่ยวฝู เพื่อนสนิทของเธอโทรมา

ฉือหว่านกดรับสายทันที ปลายสายเต็มไปด้วยเสียงอึกทึก ซูเสี่ยวฝูพูดอย่างร้อนรน “หวานหว่าน เธอต้องระวังกู้เป่ยเฉินนะ วันนี้เขาพาคนจำนวนมากมาป่วนที่นิตยสารของฉัน!”

อะไรนะ!?

กู้เป่ยเฉินไปป่วนที่ทำงานของซูเสี่ยวฝู?

“เสี่ยวฝู! เธอโอเคไหม!?”

ตอนนี้เขาเคี้ยวหมากฝรั่งในปาก มองฉือหว่านด้วยสายตาดูแคลน “ฉือหว่าน เธอมาค่อนข้างเร็วเลยนี่ เมื่อคืนเจียวเจียวโทรหาฉัน บอกว่าเธอรั้งพี่รองของฉันไว้ ไม่ยอมหย่า ฉันล่ะสงสัยจริงๆ ว่าทำไมเธอถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้? ผู้หญิงบ้านนอกอย่างเธอ คู่ควรกับพี่รองของฉันด้วยเหรอ?”

ที่แท้ฉือเจียวเป็นคนปลุกปั่นกู้เป่ยเฉิน

กู้เป่ยเฉินไม่เคยมองเธออยู่ในสายตา คิดว่าเธอไม่มีค่าคู่ควรกับ ฮั่วซือหาน พอฉือเจียวเสียหน้าคืนก่อน เธอก็ใช้กู้เป่ยเฉินเป็นเครื่องมือ เพื่อให้เขามาจัดการฉือหว่าน

กู้เป่ยเฉินเดินไปหาซูเสี่ยวฝู “ฉือหว่าน เธอทำให้พี่สะใภ้เจียวเจียวของฉันอารมณ์เสีย งั้นฉันก็คงต้องทำให้เธออารมณ์เสียเหมือนกัน วันนี้ฉันจะสั่งสอนเธอให้รู้สึกซาบซึ้งเอง!”

กู้เป่ยเฉินเตรียมจะลงมือกับซูเสี่ยวฝู

“เดี๋ยว!” ฉือหว่านตะโกนออกมา

กู้เป่ยเฉินหยุด “อะไร? กลัวแล้วเหรอ? งั้นรีบคุกเข่าขอร้องฉันซะ!”

ฉือหว่านมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “คุณชายกู้ ฉันรู้ว่าคุณดูถูกฉันมาตลอด งั้นเอาแบบนี้ไหม? มาแข่งกันสักเกม ถ้าฉันแพ้ ฉันจะคุกเข่าขอร้องคุณ แต่ถ้าคุณแพ้ คุณต้องปล่อยเสี่ยวฝูทันที!”