คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 87

เมื่อครู่ฮั่วซือหานยืนอยู่บนระเบียงและเห็นทุกอย่าง เขาเห็นลู่หนานเฉิงมอบกระเป๋าชาแนลรุ่นลิมิเต็ดให้ฉือหว่าน แต่ฉือหว่านไม่ได้รับมัน

ฉือหว่านมองชายหนุ่ม "คุณเป็นคนบอกคุณชายลู่ว่าฉันชอบกระเป๋า?"

ฮั่วซือหานเลิกคิ้วดกคมขึ้นเล็กน้อย "ไม่ใช่เหรอ? ฉันจำได้ว่าเธอชอบ"

ฉือหว่านยกมุมปากแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย "ฉันไม่ชอบ ฉันชอบของที่แพงกว่านั้น อย่างสร้อยเพชรอะไรพวกนั้น คราวหน้าคุณให้คุณชายลู่ส่งสร้อยเพชรให้ฉันแทนเถอะ"

คิ้วคมของฮั่วซือหานขมวดเข้าหากัน บรรยากาศรอบตัวเขาเย็นลงทันที บทสนทนาจบลงแบบไม่รื่นรมย์

"วันนี้พ่อบุญธรรมของเธอส่งรูปอะไรมาให้?" เขาถาม

ตอนแรกฉือหว่านตั้งใจจะบอกเรื่องรูปภาพกับหวังกังให้เขาฟัง แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนใจแล้ว เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ก็แค่รูปตอนเด็กๆ ที่เขาเคยถ่ายฉันไว้"

ฮั่วซือหานอยากถามต่อ "พ่อบุญธรรมของเธอ..."

ฉือหว่านขัดขึ้นก่อน "ประธานฮั่ว คุณว่างมากหรือไง ถ้ามีเวลามากขนาดนี้ เอาไปศึกษาวิธีมีลูกจะดีกว่า!"

ฮั่วซือหานก็นึกถึงคำพูด "หมดแรง" ของเธอก่อนหน้านี้ สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที "ฉันจะมีลูกยังไง มันไม่เกี่ยวกับเธอ ไม่ต้องมายุ่ง!"

พูดจบเขาก็ก้าวยาวๆ ออกจากห้องไป

ภายในห้องเหลือเพียงฉือหว่านเพียงลำพัง เขาจะมีลูกอย่างไร นั่นไม่เกี่ยวกับเธอ มันเกี่ยวกับฉือเจียว

สีหน้าฉือหว่านซีดลงเล็กน้อย เธอปรับอารมณ์แล้วเดินออกจากห้องไปเช่นกัน เธอไปหาจะหวังกัง

…

รับทราบค่ะ ฉันจะระมัดระวังเรื่องไวยากรณ์ให้มากขึ้นและแปลอย่างถูกต้องที่สุด ขอบคุณที่ไว้วางใจให้ฉันช่วยแปลนะคะ

...

ฉือหว่านมาถึงไนต์คลับ ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หวังกังใช้ชีวิตเสเพลอยู่ที่นี่

ในห้องวีไอพีสุดหรู หวังกังนั่งอยู่บนโซฟา โดยมีหญิงสาวสองคนแนบชิดอยู่ทั้งสองข้าง เมื่อสองสาวเห็นฉือหว่านก็พูดขึ้นว่า "สาวน้อย เธอมาที่นี่อีกแล้ว? หรือว่ามาก่อกวนอีกแล้วล่ะเนี่ย?"

หวังกังมองใบหน้าขาวเนียนของฉือหว่านด้วยอารมณ์ดี ก่อนจะหัวเราะออกมา "ไม่ต้องห่วง ครั้งนี้เธอมาให้เงินฉันใช้"

"ฉือหว่าน เธอนี่สุดยอดจริงๆ ไม่นึกเลยว่าหลังจากแต่งงานกับฮั่วซือหานแล้ว เธอจะสามารถหาเงินมาให้ฉันได้ถึงห้าพันล้าน"

"เลิกพูดไร้สาระ เราตกลงกันไว้แล้ว เงินแลกกับของ ไหนล่ะไฟล์ของรูปนั้น?"

หวังกังใช้สายตามองไปทางตู้ในห้องวีไอพี บนตู้มีกล่องใบหนึ่งวางอยู่ "ไฟล์อยู่ในนั้น"

ฉือหว่านเดินไปเปิดกล่อง และเห็นไฟล์ของรูปภาพจริงๆ

แต่ในเสี้ยววินาทีถัดมา แท่งไม้แข็งๆ ก็ฟาดลงบนต้นคอของเธอ ความเจ็บปวดพุ่งเข้าใส่จนฉือหว่านรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบมืดลง เธอล้มลงไปกองกับพรม

หวังกังเดินเข้ามาพร้อมเช็คในมือ เขามองฉือหว่านด้วยสายตาโลภละโมบ "ฉือหว่าน เงินฉันจะเอา คนฉันก็จะเอาด้วย ต่อไปเธอต้องอยู่กับฉัน ฮ่าๆๆ!"

ฉือหว่านหลับตาลง และทุกสิ่งก็ค่อยๆ จมลงสู่ความมืดมิด...

…

ฮั่วซือหานกำลังตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงาน ทันใดนั้น เลขาจ้าวก็เร่งรีบเดินเข้ามาและรายงานด้วยน้ำเสียงต่ำ "ท่านประธาน เราสืบพบแล้วว่าพ่อบุญธรรมของคุณผู้หญิง หวังกัง เคยต้องโทษจำคุกเพราะเรื่องอะไร"