ฮั่วซือหานไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น “ว่ามา”
“สิบปีก่อน หวังกังถูกจำคุกในข้อหาล่วงละเมิดและทารุณกรรมเด็ก รวมถึงพยายามข่มขืน”
ปลายปากกาที่อยู่ในมือหยุดชะงักลงบนเอกสารทันที ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง มองไปที่เลขาจ้าว “คนที่ถูกกระทำคนนั้นคือฉือหว่าน?”
เลขาจ้าวพยักหน้า “ใช่ครับท่านประธาน พ่อบุญธรรมของคุณผู้หญิงเป็นทั้งโรคจิตและเศษสวะโดยแท้”
เส้นกรามอันคมเข้มของฮั่วซือหานบีบรัดแน่นทันที แท้จริงแล้วเขาเคยสงสัยว่าฉือหว่านกับพ่อบุญธรรมของเธออาจมีเรื่องราวบางอย่างที่ปกปิดไว้ แต่เขาไม่คิดเลยว่าจะเป็นเรื่องที่โหดร้ายถึงเพียงนี้
ทันใดนั้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มีสายเข้า
ฮั่วซือหานกดรับสาย และปลายสายเป็นเสียงร้อนรนของซูเสี่ยวฝู “ประธานฮั่ว แย่แล้ว! หวานหว่านเกิดเรื่องแล้ว!”
ฮั่วซือหานกำโทรศัพท์แน่นขึ้น “ฉือหว่านเป็นอะไร?”
“หวานหว่านถือเช็คไปที่ไนต์คลับเพื่อพบกับพ่อบุญธรรมสารเลวนั่น ฉันไม่วางใจเลยแอบตามไป แต่พอฉันเข้าไปข้างใน หวานหว่านก็หายไปแล้ว! เธอถูกพ่อบุญธรรมสารเลวนั่นพาตัวไป!”
อะไรนะ?
ฮั่วซือหานก้าวขายาวออกจากห้องทำงานทันที เขาผลักประตูห้องนอนออก และพบว่าข้างในว่างเปล่า เธอหายไปจริงๆ
ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาออกไป เธอยังอยู่ที่นี่แท้ๆ แต่เธอกลับไปหาหวังกังเพียงลำพัง
“ทำไมเธอถึงถือเช็คไปพบหวังกัง?”
“เพราะหวังกังมีภาพถ่ายของหวานหว่านอยู่ในมือ”
ภาพอะไร?
หรือว่าจะเป็นภาพที่หวังกังส่งมาให้วันนี้?
สายตาของฮั่วซือหานเหลือบไปเห็นกล่องใบหนึ่งวางอยู่บนตู้ข้างเตียง เขาเปิดมันออก และภายในนั้นมีรูปถ่ายใบหนึ่งวางอยู่เงียบๆ...
ฮั่วซือหานหยิบรูปขึ้นมาดูเพียงแวบเดียว ก่อนที่นิ้วยาวเรียวทรงพลังจะกำภาพถ่ายแน่นขึ้นทันที ดวงตาหล่อเหลาดุดันฉายแววอำมหิตออกมา ไอ้เศษสวะนี่!
ทำไมเธอไม่บอกเขา?
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
ขอบคุณที่ให้อ่านเพลิน ๆ ค่ะ แต่จะเติมเงินไม่ได้ เพราะซื้อได้แค่บัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...