คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 94

แต่เสียงจากห้องข้างๆ ยังไม่หยุด แถมยังดังขึ้นกว่าเดิม แบบนี้จะนอนหลับได้ยังไง?

ฮั่วซือหานยกมือขึ้น กระดูกข้อนิ้วที่คมชัดของเขา เคาะผนังสองครั้ง "ตึง ตึง"

เสียงจากห้องข้างๆ เงียบลงทันที

ฮั่วซือหานหลับตาลง

แต่เขากลับ ไม่มีวี่แววจะง่วงเลย ร่างกายของชายหนุ่มวัยหนุ่มแน่น ร้อนระอุขึ้นมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้ ฉือหว่านนอนอยู่ข้างๆ ตัวของเธอนุ่มละมุน กลิ่นหอมของเธออยู่ใกล้แค่เอื้อม ในหัวของเขาพลันปรากฏภาพของคืนนั้น ในห้องนอนหลักของวิลล่าซีย่วน เขากดเธอไว้กับผนัง จับข้อมือเธอแน่น…

แต่ในตอนนั้นเอง เสียงจากห้องข้างๆ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ฮั่วซือหานลืมตาขึ้น อย่างหงุดหงิด เขาลุกขึ้นทันที กระชากผ้าห่มออกแล้วก้าวลงจากเตียง

แต่ในจังหวะนั้นเอง มือเล็กๆ ข้างหนึ่งยื่นมาจับชายเสื้อของเขาไว้

ฮั่วซือหานหันกลับไปมอง ฉือหว่านโผล่ศีรษะออกมาจากผ้าห่ม เพราะเมื่อครู่เธอซุกอยู่ข้างใน ผิวหน้าขาวเนียนของเธอจึง ขึ้นสีแดงระเรื่อ ใบหน้าไร้เครื่องสำอางของเธอ ชวนให้คนจ้องมอง ดวงตากลมใสของเธอเปล่งประกายราวกับน้ำ ขาวสะอาดและดูบริสุทธิ์เสียจนเขาอยากจะกัดเธอสักคำ

ฉือหว่านดึงเสื้อของเขาไว้ ถามด้วยความไม่สบายใจ "คุณจะไปไหน?"

เธอรู้ว่า เขากำลังโกรธ ตอนนี้เขาดูเหมือนจะไปหาเรื่องคนห้องข้างๆ

วันนี้ที่ถ้ำ เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาลงไม้ลงมือ เธอไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มที่ดูสูงศักดิ์อย่างเขา จะลงมือได้หนักหน่วงขนาดนั้น เธอไม่ชอบให้เขาทะเลาะวิวาท

วันนี้เขาดูอารมณ์ไม่ดีมาตลอด หรือว่าเธอจะทำให้เขาเสียเวลา? เธอคิดอยู่แล้ว ว่าเหตุผลที่เขามาช่วยเธอ ต้องเป็นเพราะ ตอนนี้เธอยังเป็นคุณนายฮั่วตามนิตินัย เขาไม่มีทางปล่อยเธอ ไม่ช่วยเธอแน่ๆ เพราะเขาเป็นคนดี

ฮั่วซือหานมองเธอที่นอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางไร้เดียงสา รู้สึกเหมือนมีถ่านไฟร้อนๆ กลิ้งอยู่ในลำคอของเขา เขากระชากแขนเสื้อของตัวเองกลับ พูดสั้นๆ ว่า "เธอหลับไปก่อน"

พูดจบ เขาก็เดินออกจากห้องไป

…

ฮั่วซือหานเคาะประตูห้องข้างๆ ทันที ไม่นานก็มีเสียงผู้ชายหนุ่มจากด้านใน “ใครน่ะ? มาแล้วๆ”