คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 95

เธอเรียกเขาอยู่เรื่อยๆ

เสียงหวานไพเราะของเธอ ดึงดูดจนชายหนุ่มข้างห้องถึงกับหันกลับไปมองอีกครั้ง

เสียงที่ทำให้คนต้องเหลียวหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ฮั่วซือหานทำได้เพียง กลับเข้าไปในห้องด้วยสีหน้ามืดดำ ฉือหว่านขึ้นเตียงแล้ว ฮั่วซือหานมองเธออย่างไม่พอใจ "เธอเรียกอะไรนักหนา เรียกหาผีหรือไง?"

ฉือหว่าน “……” เธอหวังดีแท้ๆ!

"ฉันไปอาบน้ำเย็นก่อน" ฮั่วซือหานเดินเข้าห้องน้ำ เปิดฝักบัวราดน้ำเย็นใส่ตัวเอง

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาออกมาแล้วขึ้นเตียง

ทั้งสองคนนอนเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร เสียงจากห้องข้างๆ ยังคงเล็ดลอดมา เสียงหัวเราะหยอกล้อกันของชายหญิง แม้จะพยายามกดเสียงให้เบาลงแล้ว แต่พวกเขาก็ยังได้ยินชัดเจน

ฮั่วซือหานคิดว่า เขาควรจะไปอาบน้ำเย็นอีกครั้ง เขาตัดสินใจจะเปิดผ้าห่มลุกออกไป

แต่ในจังหวะนั้นเอง ฉือหว่านขยับตัว เดิมที เธอนอนอยู่ริมเตียง ห่างจากเขามาก แต่ตอนนี้ เธอกลับขยับเข้ามาใกล้ ร่างกายอ่อนนุ่มของเธอแนบเข้ามาหาเขา

กลิ่นหอมอ่อนๆ ปะทะเข้ากับจมูกของเขา

ฮั่วซือหานชะงักไปครู่หนึ่ง ผู้ใหญ่ทั้งคู่ อยู่ในบรรยากาศแบบนี้ เธอเข้ามาแนบชิดแบบนี้ มันชัดเจนมาก ว่าเธอหมายถึงอะไร

ฮั่วซือหานก้มลงมองเธอ เสียงของเขาแหบต่ำ "ทำอะไร?"

ฉือหว่านจ้องเขาด้วยดวงตากลมโตเปล่งประกาย "คุณว่าไงล่ะ?"

ลูกกระเดือกของฮั่วซือหานขยับขึ้นลง แต่ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์สั่นขึ้น

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นสายจากฉือเจียว

ฮั่วซือหานกดรับสาย เสียงฉือเจียวดังแหวขึ้นมาทันที "ซือหาน! ทำไมคุณไม่ตอบแชทฉันเลย!?"

เมื่อครู่ฉือเจียวส่งรูปวัยเด็กของตัวเองให้เขา แต่เขาลืมตอบกลับ

"ฉันยุ่งอยู่…"

ครั้งก่อน เธอก็กัดลูกกระเดือกของเขาแบบนี้ ทิ้งรอยฟันเล็กๆ ไว้ ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะจาง

เขาต้องเข้าประชุมหลายครั้งต่อวัน สุดท้ายต้องติดกระดุมเสื้อเชิ้ตปิดรอยนั้นไว้ตลอด

แต่ตอนนี้เธอกัดเขาอีกแล้ว!

ฉือหว่านชอบกัดเขา เธอชอบทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้บนร่างกายของเขา เธอชอบมองเห็นความปรารถนาในตัวชายที่ดูเย็นชาและเคร่งขรึมอย่างเขา

ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ริมฝีปากสีแดงสดของเธอไล้ลงมาที่สันกรามของเขา จูบใบหน้าของเขา

ฮั่วซือหานกำไหล่เธอแน่นขึ้นทันที ตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่าควรจะผลักเธอออก… หรือดึงเธอเข้ามาแน่นกว่าเดิม

ดวงตาคมเข้มของเขาปิดลงและเปิดขึ้นหลายครั้ง สุดท้ายก็ยังไม่อาจผลักเธอออกได้ ทำได้เพียง ปล่อยให้เธอเกาะอยู่บนตัวเขา และจูบไปทั่ว

แต่ในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ สั่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อครู่เขาตัดสายไปแล้ว แต่ฉือเจียวโทรมาใหม่อีกครั้ง

ฮั่วซือหานยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ แต่ในจังหวะนั้นเอง ริมฝีปากของฉือหว่านก็กดลงบนริมฝีปากของเขา…