คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 97

ฉือหว่านดวงตากลมใสเปล่งประกายในผ้าห่ม จู่ๆ ก็หัวเราะออกมา

ฮั่วซือหานเอ่ยถามเสียงแหบต่ำ “หัวเราะอะไร?”

ฉือหว่านมองเขา “ฉันควรจะตอบว่าเหนื่อยหรือไม่เหนื่อยดีล่ะ?”

ความเย้ายวนที่แฝงไปด้วยการหยอกล้ออย่างพอดี ทำให้หัวใจสั่นไหว

ฮั่วซือหานยิ้มตาม ก่อนจะโน้มลงจูบริมฝีปากแดงของเธออีกครั้ง

…

เช้าวันรุ่งขึ้น บ้านตระกูลฉือ

ภายในห้องนอน หลี่หลันเอนกายพึงพอใจอยู่ในอ้อมแขนของฉือไห่ผิง เธอคล้องแขนรอบคอเขา แล้วเอ่ยเสียงออดอ้อน “เมื่อกี้คุณทำฉันเจ็บเลยนะ”

ฉือไห่ผิงใช้ปลายนิ้วบีบคางเธอ ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ “คราวนี้อิ่มแล้วใช่ไหมล่ะ?”

“คนบ้า~”

เมื่อคืน ฉือเจียวโทรตามฉือไห่ผิง เขารีบกลับบ้านทันที มอบความสุขให้หลี่หลันจนเธออิ่มเอมเต็มที่

ฉือไห่ผิงโอบกอดหลี่หลัน “หวังกังพาฉือหว่านไปจริงๆ เหรอ?”

“ใช่สิคะ” หลี่หลันยิ้มพึงใจ “ก้างขวางคออย่างฉือหว่านหายไปแล้ว ต่อไปนี้เจียวเจียวจะได้เป็นคุณนายฮั่วซะที สามีขา คุณกำลังจะเป็นพ่อตาของมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งไห่เฉิงแล้วนะ~”

ฉือไห่ผิงหัวเราะเสียงดัง มีความสุขจนสุดขีด “หลันหลันที่รัก คราวนี้คุณทำได้ดีมาก!”

หลี่หลันรู้สึกพอใจ ทั้งคืนผ่านไปแล้ว ตอนนี้ฉือหว่านต้องกลายเป็นของเล่นของหวังกังแน่นอน ต่อไปนี้ จะไม่มีใครมาขวางความสุขของเธอได้อีกแล้ว

หลี่หลันมองดูฉือไห่ผิงที่กำลังดีใจ ก่อนจะหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ฉือไห่ผิงไม่มีวันจะได้รู้เลยว่า จริงๆ แล้วฉือหว่านเป็นลูกสาวของใครกันแน่

หลี่หลันและฉือไห่ผิงออกจากห้องนอน มาที่ห้องรับแขก พวกเขาเห็นฉือเจียวนั่งอยู่บนโซฟา

ฉือเจียวกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือ สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

“เจียวเจียว เป็นอะไรไป?”

“แม่คะ หนูติดต่อซือหานไม่ได้เลย ตั้งแต่เมื่อคืน เขาไม่รับสายหนูเลย เมื่อก่อนเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ!”