คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 534

บทที่ 534 เจออารยธรรมอื่นอีกแล้ว?

เป็นการเดินทางที่เดียวดายอีกช่วง

ตั้งแต่เอปไซลอนเอริดานีถึงเคปเลอร์ 55 มีสิบกว่าปีแสงที่ยังผ่านดาวอีกหลายดวง ทุกคนไม่กล้าล่าช้ากันเลย

อีกด้าน หลายปีมานี้ ในใจทุกคนเก็บกักไฟเอาไว้ จนถึงขนาดจารึกทั้งหมดนี้ไว้ในประวัติศาสตร์ของยานอวกาศซี-หวั้ง

โดยเฉพาะหลังจากโดนบังคับให้ออกจากพร็อกซิมาคนครึ่งม้า บี คนส่วนมากเข้าสู่ภาวะซึมเงียบ

นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำไมครั้งที่แล้วตอนเผชิญหน้าการโจมตีของหยดน้ำ ทุกคนรู้ว่ามนุษย์จะโดนฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แล้วมนุษย์ไม่ได้ก่อความวุ่นวายหรืออะไร

เพราะทุกคนดูไม่ได้แคร์การโดนฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เท่าไหร่แล้ว

อย่างน้อยก็ไม่ได้แคร์เหมือนตอนพึ่งออกจากโลกแล้ว

สำหรับผลนี้ ลู่เฉินกับที่ประชุมระดับสูงเคยแอบสืบ

สาเหตุหลักเป็นเพราะหาดาวดวงใหม่ไม่ได้ซักที ทำให้ประชาชนเริ่มซึมกันอย่างมาก

ถ้าเป็นแค่ประชาชน ลู่เฉินยังพอใช้หุ่นยนต์มาทำงานแทนพวกเขาได้

แต่ผู้บริหารระดับสูงในรัฐบาลมากมายก็เจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน

นี่เป็นจุดที่ลู่เฉินกังวลมากที่สุด

นี่มันไม่เหมือนตอนออกมาจากโลก ตอนนั้นไม่มีความหวังอะไรแล้ว นี่เป็นทางรอดเพียงทางเดียว ความหวังเพียงอย่างเดียว และใครเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะหาดาวใหม่ได้ในตอนมีชีวิตอยู่หรอก

ดังนั้นในเมื่อไม่ได้ ก็ไม่มีคำว่าเสียไป นี่เป็นท่าทียังไงก็ได้ อีกอย่างชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป ทุกคนจะมามัวซึมเศร้าไม่ได้

ที่จริงไม่ว่าจะเป็นลู่เฉินหรือบรรดานักวิทยาศาสตร์ หลังจากเร่ร่อนในอวกาศมาหลายปีแบบนี้ ยังไงก็อยากไปฮุบอารยธรรมอื่นมาพัฒนาตัวเอง

เหมือนเมื่อก่อนที่จะหาดาวดวงใหม่เพื่ออาศัยแล้วพัฒนาตัวเองน่ะไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่มันจะช้ามาก

ถ้าเป็นไปได้ ลู่เฉินยินดีใช้วัยหนุ่มสาวของคนรุ่นนี้แลกโอกาสในการเป็นอารยธรรมระดับหกขึ้นไป

ในสายตาเขาแล้ว พอถึงอารยธรรมระดับหกแล้ว น่าจะนั่งลองพัฒนาความสามารถให้อยู่รอดในทางช้างเผือกได้แล้วล่ะ

แต่ว่าเขารู้ว่าประชาชนอยากหาที่อยู่เป็นหลักแหล่งมากกว่า

แถมนี่เป็นเป้าหมายและความเชื่อเพียงหนึ่งเดียวในรอบหลายปีมานี้ของประชาชนเลย

ดังนั้น แผนการของเขายังคงยึดเป้าหมายหาดาวดวงใหม่เพื่ออยู่อาศัยอยู่ดี

เพียงแต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ก่อนนี้ที่อยู่บนพร็อกซิมาคนครึ่งม้าบีก็ได้เจอดาวดวงใหม่แล้ว

หาเจอแล้ว เช็คแล้ว มั่นใจแล้ว และได้อาศัยอยู่ดาวดวงใหม่แล้ว

ผลสุดท้ายกลับโดนบีบให้จากไปเร่ร่อนอีกครั้ง

นี่เป็นเรื่องที่ใครก็รับไม่ได้หรอก แถมไม่เคยมีมาก่อน ตอนนี้มาเสียไปอีกความเสียใจมันยิ่งเพิ่มพูน

ในเวลาเดียวกันที่หัวใจโดนไฟสุม หลายคนเริ่มซึมขึ้นมา เพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่า ชาตินี้ต่อให้หาดาวดวงใหม่ได้ ก็ไม่มีปัญญาอยู่อาศัยที่ดาวดวงใหม่ได้ บางทีอีกพันปีหมื่นปีก็คงได้แค่แบบนี้แหละ...