หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 104

บทที่ 104 หย่า

ในตอนนี้เย่สวนสามารถจินตนาการได้ ลู่เสี้ยงหยางเข้าสู่คลับหงเฉินและมีเรื่องสกปรกกับผู้หญิงสกปรกที่อยู่ข้างในอย่างไรบ้าง

น้ำตาที่หยุดไหลไปอย่างลำบากก็ไหลออกมาจากเบ้าตาของเธออย่างเงียบๆอีกครั้ง มันไหลไปตามใบหน้าสวยอันบอบบางของเธอแล้วหยดลงพื้น

ดูเหมือนว่าเธอไม่เคยเข้าใจลู่เสี้ยงหยางและตอนนี้ความดีทั้งหมดของลู่เสี้ยงหยางที่มีต่อเธอก็เป็นเรื่องเสแสร้ง

ไม่น่าแปลกใจหรอก ลู่เสี้ยงหยางยังอายุน้อย เลือดลมไหลพล่าน เขาจะทนได้ยังไง? ที่แท้เขามีงานอดิเรกสกปรกเช่นนี้

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้เย่สวนก็รู้สึกคลื่นไส้และอยากอาเจียนมากขึ้น

ชิวรั่วหานที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ก็เสียใจเช่นกัน ลู่เสี้ยงหยางเป็นคนที่เธอชอบ ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนเลว

เห็นได้ชัดว่าเขามีลูกพี่ลูกน้องของเธออยู่แล้ว แต่ก็ยังทำเรื่องแบบนี้อยู่ข้างนอก

แต่ไม่รู้ว่าเหตุผลคืออะไร ชิวรั่วหานยังคงใช้โอกาสสุดท้ายและปลอบโยนเย่สวน "พี่คะ บางทีพี่เขยไปที่คลับหงเฉินแค่นวดซาวน่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก พี่ไปเช็คให้ดีดีกว่านะคะ"

เย่สวนก้มลงหยิบโทรศัพท์ด้วยความยากลำบากและร้องออกมาแล้วพูดว่า "มีผู้ชายไปที่คลับหงเฉิน มีคนบอกเธอว่าเขาเพิ่งไปซาวน่าและนวดข้างใน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจะเชื่อไหม"

"คือว่า" ชิวรั่วหานไม่พูดอะไร

ในปินเหอมีสถานบันเทิงอื่นๆมากมาย หากเป็นการนวดซาวน่าธรรมดาก็ไม่จำเป็นต้องไปที่คลับหงเฉินที่มีราคาแพง คนที่ไป คลับหงเฉินมีจุดประสงค์เดียวคือทำกิจกรรมที่น่าอับอายแบบนั้น

"ฮือๆ ทำไมนะ ลู่เสี้ยงหยาง ฉันเพิ่งเปลี่ยนความคิดที่มีต่อคุณ ทำไมถึงทำอะไรที่ทำให้ฉันหมดหวังแบบนี้ ฉันเกลียดคุณจริงๆ" หัวใจของเย่สวนถูกตัดขาดเมื่อเธอต้องการเขามากที่สุด แต่เขากลับไปสถานที่อย่างคลับหงเฉิน

ชั่วขณะหนึ่งเย่สวนรู้สึกถึงการทรยศอย่างรุนแรง

ชิวรั่วหานทนไม่ไหวกับเสียงร้องแหบจากเย่สวนและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "พี่คะ ฉันอาจเข้าใจผิด พี่ควรเช็คหน่อย"

เย่สวนไม่ตอบสนองอีกต่อไปและวางสายโทรศัพท์

หลังจากสะอึกสะอื้น เย่สวนก็ร้องไห้และน้ำตาไหล

แน่นอนว่าเสียใจโดยที่เธอไม่ได้คาดคิด

เดิมทีเธอคิดว่าเธอไม่สนใจลู่เสี้ยงหยางแต่เธอไม่คิดว่าลู่เสี้ยงหยางจะทำเช่นนั้น ตอนนี้เธอตัดสินใจแน่วแน่แล้ว

...

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางส่งหลิวผิงและคนอื่นๆกลับบ้านจากคลับหงเฉินแล้วก็เป็นเวลาตีหนึ่งกว่ากว่าเขาจะได้กลับถึงบ้าน

เมื่อเขาเปิดประตูและเข้ามา ลู่เสี้ยงหยางก็ตกใจและเห็นว่าเย่สวนและหลิวจิ้งยังไม่หลับแถมยังนั่งอยู่บนโซฟาราวกับรอให้เขากลับมา

ลู่เสี้ยงหยางเกาหัวด้วยความลำบากใจ เขาได้รับการปฏิบัติแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ เมื่อก่อนตอนเขากลับมาตราบใดที่เวลาล่วงเลยไปสี่ทุ่มไปแล้ว ทั้งเย่สวนและหลิวจิ้งก็หลับไปแล้วทั้งคู่

“แม่ครับ สวนเอ๋อ ทำไมยังไม่นอนกันล่ะ?” ลู่เสี้ยงหยางถามด้วยรอยยิ้ม

หลิวจิ้งไม่ได้พูด แต่การแสดงออกของเธอน่ารังเกียจ

คืนนี้ตอนที่เธอกลับมาบ้าน เธอบังเอิญพบว่าเย่สวนร้องไห้อยู่บนโซฟา เธอจึงถามรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้

เมื่อเย่สวนพูดถึงลู่เสี้ยงหยางที่อยู่ในคลับหงเฉิน หัวใจของเธอก็เหมือนถูกฉีกขาด

หลังจากประสบเหตุการณ์กู้เงิน เธอพอใจกับลู่เสี้ยงหยางมากและยังเกิดความรู้สึกที่ไม่ควรมี แต่ช่วงเวลาดีๆนั้นก็ไม่นาน ลู่เสี้ยงหยางทำไม่ถูก เรื่องกำลังจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีแต่เขาก็ทำเรื่องน่าขยะแขยง

ดวงตาของเย่สวนเป็นสีแดง เธอเริ่มร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นลู่เสี้ยงหยาง