คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1153

“แกจะไม่ยอมแต่งบทกวี เพื่อบรรยายความงามของฉันใช่ไหม?” เมื่อพูดจบเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนก็ยกมือที่บอบบางของเธอขึ้นและเหวี่ยงเข็มขัดหนังลงบนร่างของแดร์ริลอย่างไม่รีรอ

เพี๊ยะ!

เสียงเข็มขัดหนังดังขึ้นอย่างชัดเจนจนรอยเลือดสีแดงปรากฏขึ้นบนไหล่ของแดร์ริล

แดร์ริลอ้าปากค้างและรู้สึกโกรธ

'นี่ฉันไปทำให้เธอขุ่นเคืองตั้งแต่เมื่อไหร่?'

แดร์ริลแทบจะระเบิดความโกรธออกมาแต่เขาก็ต้องอดทนไว้ก่อน

'ฉันยังไม่เจอควินซีและยังไม่ได้แก่นแท้ของมังกรกลับคืนมา ถ้าหากฉันตอบโต้เจ้าหญิง ทหารรักษาการณ์จะต้องยกโขยงกันมาอย่างแน่นอนและแผนการของฉันก็จะล้มเหลว’ แดร์ริลครุ่นคิด

เมื่อเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนเห็นการจ้องมองของแดร์ริล สีหน้าของเธอก็บึ้งตึงทันที เธอตวาดใส่เขาด้วยเสียงอันดัง “กล้าดียังไงมาจ้องหน้าฉันเช่นนั้น!”

จากนั้นเธอก็ยกเข็มขัดหนังขึ้นอีกครั้ง เมื่อแดร์ริลสังเกตเห็นการกระทำของเธอ เขาก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับความโกรธของเขาเอาไว้

“ผมจะกล้าทำเช่นนั้นได้ยังไง? ใช่แล้ว ผมไม่ควรหลบนี้ไปซ่อน มันเป็นความผิดของผมเอง” แดร์ริลฝืนยิ้มเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น

แดร์ริลรีบกล่าวต่อทันที “ผมได้รับมอบหมายให้ไปทำงานสำคัญ ดังนั้นผมจะไม่รบกวนเจ้าหญิงแล้ว ขอตัวก่อนครับ”

เมื่อพูดจบ แดร์ริลก็กำลังจะหันหลังแล้วเดินจากไป เขาจะต้องหนีไปให้ไกลจากเจ้าหญิงผู้อำมหิต

ใบหน้าของเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนมืดมนลง จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงอันเย่อหยิ่งว่า “งานสำคัญอะไร? มันสำคัญกว่าการรับใช้ฉันงั้นเหรอ?”

เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนยิ้มเยาะ “นี่ เจ้าขันทีหน้าด้าน แกไม่ได้มีงานสำคัญหรอกใช่ไหม? แกต้องอยู่ที่นี่เพื่อรับใช้ฉัน! แกคิดว่าแกจะหลอกฉันได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ? ฉันจะสอนบทเรียนให้แกเอง!”

'เธอเป็นบ้าอะไร?' แดร์ริลรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอ