คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1155

แดร์ริลไม่สามารถทนต่อความอัปยศอดสูได้อีกแล้ว ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำทันที

“กล้าดียังไงมาตบฉัน? ฉันจะตัดหัวแก!” เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนตะโกนขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยวและพุ่งเข้าไปผลักแดร์ริลอย่างแรง!

แดร์ริลเป็นถึงจักรพรรดิการยุทธ ดังนั้นการต่อสู้จากเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนแทบจะไม่มีผลต่อเขา

แดร์ริลโกรธมากขึ้นเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น “ชอบทรมานคนอื่นนักไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันลองทรมานเธอดูไหมล่ะ!”

เมื่อพูดจบแดร์ริลก็ยกเข็มขัดขึ้นและเหวี่ยงไปบนร่างของเธออย่างแรง เขาไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไปก่อนจะโยนเข็มขัดหนังลงบนพื้นและชี้หน้าเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนพร้อมพูดขึ้นว่า “หยุดทรมานผู้อื่นได้แล้ว! เธอทรมานขันทีพวกนั้นได้อย่างเลือดเย็น!”

แดร์ริลยกเท้าขึ้นเตะเธอก่อนจะหันหลังเดินไป

ทันใดนั้น เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนก็จับขาของแดร์ริลเอาไว้ จากนั้นเธอก็ซบหน้าลงบนขาของเขาและพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “นายจะไปไหน? นายอยากตีฉันไม่ใช่เหรอ? ตีฉันอีกสิ ได้โปรดตีฉันอีก”

'อะไรนะ? เธออยากให้ฉันตีเธออีก! นี่เธอป่วยหรือเปล่า?' แดร์ริลครุ่นคิดด้วยท่าทางที่ตกตะลึง

แดร์ริลจ้องหน้าเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนอย่างว่างเปล่า เขาสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเธอไม่มีความโกรธหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย เธอมองดูเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและพูดขึ้นว่า “ฉันรู้แล้วว่าความรู้สึกของการถูกคนอื่นเฆี่ยนตีเป็นเช่นไร! ได้โปรดตีฉันอีกเถอะนะ ได้โปรด…”

'เ*ย นี่มันคำขอประเภทไหนเนี่ย?' แดร์ริลสับสน

เจ้าหญิงกระวนกระวาย “ตีฉันเลยสิ! หยุดทำไมล่ะ? เร็วเข้า!"

ใบหน้าที่งดงามของเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนแดงระเรื่อและถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อ มันทำให้เธอดูมีเสน่ห์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อตอนเธอกล่าวขอร้องให้เขาเฆี่ยนตีเธอ

'เธอเป็นอะไรไป?'

เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนเติบโตขึ้นในพระราชวังและจักรพรรดินีก็หวงแหนเธอมาก ดังนั้นความเอาแต่ใจของเธอจึงทำให้เธอกลายเป็นคนนิสัยเสีย เธอมักจะเฆี่ยนตีและดุด่าคนใช้ทุกครั้งที่เธอรู้สึกไม่พอใจ

แต่แล้วจู่ ๆ ขันทีชั้นต่ำผู้หนึ่งกลับกล้าเฆี่ยนตีเธออย่างไร้ความปราณี ดังนั้นเจ้าหญิงเอเวอร์กรีนจึงรู้สึกแปลก ๆ และหลังจากนั้นเธอก็ตกหลุมรักความรู้สึกของการถูกเฆี่ยนตีทันที!

เจ้าหญิงเอเวอร์กรีนกอดขาของแดร์ริลเอาไว้แน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ได้โปรด ตีฉันอีก!”