“อ๊าก!”
ร่างของกองทัพทหารจากทั้งสองทวีปค่อย ๆ ล้มลงทีละคนขณะที่พวกเขากรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนา
ภายในทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงฉาน!
ทั้งสองฝ่ายต่างก็มีทหารมากกว่าหนึ่งแสนนาย ดังนั้นการต่อสู้ในครั้งนี้จึงรุนแรงจนน่าสลดใจ!
ใบหน้าของโมนิก้าซีดเซียวลง เธอพยายามหาทางหลบหนีออกจากสนามรบเพราะว่าเธอไม่อยากตายอยู่ที่นี่!
เธอจะตายไม่ได้ เพราะเธอยังไม่ได้พบกับแดร์ริลและเธอก็ยังตามหาแอมโบรสไม่เจอเลย!
“ผู้หญิงคนนี้ขวางทางจริง ๆ เธอมาจากไหน? ตายซะ!"
ทหารผู้หนึ่งของทวีปเวสท์ริงตันที่อยู่บนหลังม้ารีบพุ่งเข้าไปหาโมนิก้าด้วยดาบยาวที่เปื้อนเลือดในมือของเขา จากนั้นเขาก็เล็งดาบไปที่โมนิก้า!
ทหารผู้นั้นเหลือบไปเห็นโมนิก้าวิ่งไปมาในสนามรบและรู้สึกว่าเธอขวางทางการต่อสู้ ดังนั้นเขาจะต้องฆ่าเธอทิ้งซะ!
“ไม่…” เมื่อโมนิก้าได้เห็นดาบยาวที่พุ่งมาทางเธอจิตใจของเธอก็ว่างเปล่า!
เธอคงจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้อีกแล้ว!
โมนิก้ายืนอยู่ที่นั่นด้วยดวงตาที่แดงก่ำขณะที่เธอรอคอยความตายที่กำลังเข้ามาใกล้
'มันจบแล้ว ฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ!' โมนิก้าครุ่นคิดด้วยความรู้สึกสิ้นหวังในขณะที่น้ำตาเอ่อล้นในดวงตาของเธอ
เธอไม่ได้กลัวความตาย แต่เธอยังไม่พร้อมที่จะตายลงแบบนี้ เพราะว่าเธอยังไม่ได้พบกับแดร์ริล และแอมโบรสลูกชายของเธอเลย
'แอมโบรส แม่ขอโทษ...'
ดาบของทหารพุ่งเข้าหาโมนิก้าอย่างรวดเร็ว วินาทีต่อมาดาบก็มาอยู่ตรงหน้าของเธอ!
โมนิก้าหลับตาแน่นด้วยใบหน้าที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตา! ในเวลานั้นคน ๆ เดียวที่เธอคิดถึงคือแดร์ริล
“แดร์ริล คุณอยู่ที่ไหน? ฉันคงจะไม่มีโอกาสได้พบคุณอีก…” จากนั้นเธอก็ตะโกนขึ้นสุดเสียง “แดร์ริล คุณอยู่ที่ไหน!”
“ถ้าแกแตะต้องโมนิก้าแม้แต่นิดเดียว ฉันจะฆ่าพวกแกทั้งหมด!” ทันใดนั้น เสียงคำรามก็ดังขึ้นจากท้องฟ้าทันที!
เมื่อกองทัพทหารทุกคนได้ยินเสียงคำราม พวกเขาทุกคนก็ต้องตัวสั่นเทา จากนั้นพวกเขาก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อตามหาที่มาของเสียง!
พวกเขารู้สึกงุนงงเมื่อได้เห็นเจ้าของเสียงนั้น!
ทันใดนั้น ร่างใหญ่ก็ลอยลงมาจากท้องฟ้าและพุ่งเข้ามาทางพวกเขาทันที
มันเป็นสัตว์ดุร้ายขนาดใหญ่มีความยาวประมาณ 50 เมตรโดยมีลักษณะเหมือนเสือ บนลำตัวทั้งสองฝั่งมีปีกอันแข็งแกร่ง โดยที่ร่างของมันเปล่งแสงสีม่วงเข้มราวกับลำแสงของสายฟ้าออกมา สัตว์เทพตัวนั้นคือ เถาอู้ตัวน้อย!
ร่างของชายผู้หนึ่งยืนอยู่เหนือสัตว์เทพตัวนั้นด้วยใบหน้าที่เย็นชา ชายผู้นั้นคือแดร์ริล!
เจ็ดปีผ่านไป เถาอู้ตัวน้อยของแดร์ริลเติบโตขึ้นจนมีความยาวประมาณ 50 เมตรและยังเป็นถึงจักรพรรดิยุทธขั้นสามอีกด้วย!
แดร์ริลยืนอยู่บนร่างของเถาอู้ตัวน้อยอย่างสง่า ผ่าเผย โดยมีสาวกนับแสนอยู่ด้านหลังเขา พวกเขาคือสาวกสำนักประตูสุราลัย
ตึก! ตึก! ตึก!
เสียงฝีเท้าที่พร้อมเพรียงกันดังก้องไปทั่วทั้งแผ่นดิน! สาวกสำนักประตูสุราลัยอยู่ในชุดเสื้อและกางเกงยีนส์แขนยาวสีดำโดยมีดาบยาวอยู่ในมือ! สาวกที่อยู่ด้านหน้าถือธงขนาดใหญ่สูงราว ๆ 200 เมตรเอาไว้ในมือ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...