คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1209

ความตกใจและความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแอนดี้อย่างชัดเจน

แดร์ริลช่างเป็นคนมหัศจรรย์จริง ๆ ในทุก ๆ ครั้งที่แอนดี้พบแดร์ริล เขาก็มักจะได้ค้นพบสิ่งใหม่ ๆ เกี่ยวกับชายคนนี้เสมอ ในขณะที่เขาคิดเช่นนั้น เขาก็มองแดร์ริลด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความ ชื่นชม

แดร์ริลหันมายิ้มให้แอนดี้และพูดว่า “บราเธอร์แอนดี้ ผมมายังทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่เพื่อรับตัวโมนิก้ากลับไป ผมไม่ได้มีเรื่องอื่นนอกเหนือจากนี้ ถ้าหากคุณมาที่ทวีปจักรวาลโลกผมจะเลี้ยงไวน์รสเลิศและอาหารช้้นดีแก่คุณ”

"ได้เลย!" แอนดี้หัวเราะขณะยกมือขึ้นตบไหล่แดร์ริล

แดร์ริลพยักหน้า จากนั้นเขาก็จับมือของโมนิก้าและพาสาวกสำนักประตูสุราลัยนับแสนออกจากทุ่งหญ้าไป

ในขณะที่ชายคนนั้นจากไป แอนดี้และลินด์เซย์ก็มองหน้ากันด้วยความรู้สึกอึดอัดใจ

ในเมื่อพวกเขาทั้งคู่รู้จักแดร์ริล พวกเขาควรจะต่อสู้กันต่อไปหรือไม่?

…

ในขณะเดียวกัน ที่สนามรบเก่าแก่ที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังมากมายในทวีปโลกใหม่

เด็กสองคนจับมือกันและวิ่งอยู่ในป่าอันมืดมิด พวกเขาคือแอมโบรสและเอร่า

หลายวันมานี้ พวกเขาทั้งคู่ได้ท่องไปในสนามรบเก่าแก่ด้วยกันจนพวกเขาสนิทสนมกันมากขึ้น

ในวันนี้ทั้งสองคนได้ตัดสินใจออกจากสนามรบเก่าแก่ แอมโบรสเตรียมพร้อมที่จะกลับไปยังสำนักประกายแสงในขณะที่เอร่าจะต้องกลับไปยังสำนักง้อไบ๊

“แอมโบรส เราจะได้เจอกันอีกไหม?”

เอร่าจ้องมองแอมโบรสด้วยดวงตาที่กลมโตขณะที่เธอกล่าวลาเขา

ไม่รู้ว่าทำไมแต่เอร่ารู้ว่ายิ่งเธออยู่กับแอมโบรสมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกใกล้ชิดกับเด็กหนุ่มคนนี้มากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงไม่อยากแยกทางกับเขา

อย่างไรก็ตาม แม่ชีแห่งโชคชะตารอการกลับมาของเอร่าอยู่ข้างนอก ดังนั้นเธอจะต้องกลับไปที่สำนักง้อไบ๊กับแม่ชีแห่งโชคชะตา

"แน่นอน! เราจะได้เจอกันอีก” แอมโบรสพยักหน้าขณะที่เขามองดูเอร่าด้วยรอยยิ้ม “บ้านของฉันอยู่ในจักรวาลโลก เมื่อฉันกลับไปที่นั่นฉันจะไปหาเธอที่สำนักง้อไบ๊!”

"จริงเหรอ?"

เอร่ารู้สึกดีใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอยื่นมือออกมาและพูดขึ้นว่า “เรามาเกี่ยวก้อยสัญญากัน! ถ้าหากว่านายกลับไปยังจักรวาลโลก นายจะต้องมาหาฉันที่ภูเขาง้อไบ๊!”

แอมโบรสยิ้มให้กับรูปลักษณ์ที่ดูน่ารักน่าเอ็นดูของเอร่าขณะที่เขายื่นมือออกไปและเกี่ยวก้อยกับเธอ

พวกเขาคุยกันต่ออีกครู่หนึ่งก่อนจะออกจากสนามรบเก่าแก่ไป

แม่ชีแห่งโชคชะตารอเอร่าอยู่ที่ทางเข้าสนามรบเก่าแก่โบราณมาหลายวันแล้ว เมื่อได้เห็นเอร่าออกมา เธอก็จับมือเอร่าและพาเด็กหญิงกลับไปยังสำนักง้อไบ๊ทันที

เอร่าหันกลับมาและโบกมือลาแอมโบรสอีกครั้ง

แอมโบรสยืนอยู่ที่นั่นจนกระทั่งเธอหายไปจากสายตา จากนั้นเขาก็วิ่งกลับไปยังสำนักประกายแสงทันที

หลังจากผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ในที่สุดแอมโบรสก็มาถึงยังภูเขาพิสุทธิ์

ภายในห้องโถงอาภาอลังการ

มัตเตโอนั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

แอมโบรสเดินไปเดินมาและเล่าเรื่องราวการผจญภัยของเขาให้มัตเตโอฟัง “ท่านอาจารย์ ครั้งนี้ผมได้รับอาวุธอันยิ่งใหญ่มา!”

จากนั้นแอมโบรสก็หยิบค้อนทรราชย์ออกมาให้มัตเตโอดู “ดูนี่สิท่านอาจารย์ ค้อนทรราชย์ในมือของผมสามารถย่อและขยายขนาดได้!”

มัตเตโอยืนขึ้นด้วยจิตใจที่ว่างเปล่าในทันที! ค้อนในมือของสาวกของเขาไม่ใช่อาวุธธรรมดา แต่มันคืออาวุธที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ!