คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1227

ผ่านไปราว ๆ 10 นาที ในที่สุดพวกเขาก็เข้ามาถึงยังพื้นที่เปิดโล่งภายในถ้ำ

พวกเขาได้เห็นหุบเขาที่สวยงามซึ่งมีป่าดอกท้อบานสะพรั่งอยู่ใกล้ ๆ ลำธารสายหนึ่งที่ดูคดเคี้ยว มีหญ้าสีเขียวขจีปกคลุมไปทั่วบริเวณริมลำธารและยังมีดอกไม้และพุ่มไม้แปลกตาอีกมากมาย

สายลมอ่อนพัดเอื่อย ๆ อย่างน่าหลงใหล!

ว้าว!

สถานที่นี้สวยงามมาก มันเหมือนสวรรค์!

ทั้งแดร์ริลและอีเวตต์ต่างก็ต้องตกตะลึง

พวกเขาไม่คาดคิดว่าภายในถ้ำจะมีสถานที่ที่งดงามเช่นนี้

เมื่ออีเวตต์กลับมามีสติ เธอก็แบกแดร์ริลเดินไปที่ลำธารทันที

ที่ริมลำธารมีกระท่อมมุงจากอยู่หลายหลัง

แม้ว่ากระท่อมมุงจากจะดูเรียบง่ายแต่มันก็ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม

ที่ตรงประตูของกระท่อมมุงจากหลังหนึ่ง มีชายชราผู้หนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่นั่นและดูเหมือนว่าเขากำลังรักษานกกระเรียนสีขาวขาหักและมีเลือดไหลอยู่ นกกระเรียนตัวนั้นร้องออกมาอย่างแผ่วเบา

แดร์ริลสังเกตุเห็นว่าชายผู้นั้นมีรูปร่างกำยำ เขาแต่งกายด้วยผ้าลินินและไร้ซึ่งพลังภายใน ในตอนแรก แดร์ริลคิดว่าเขาดูเหมือนชาวไร่ชาวสวนธรรมดา ๆ ที่อาศัยอยู่บนภูเขา แต่ถึงอย่างนั้นกลับมีรังสีบางอย่างที่บ่งบอกถึงความน่าเกรงขามของเขา

ชายชราหยิบสมุนไพรทางวิญญาณหลายชนิดขึ้นมา เขาบดขยี้และทาลงบนขาที่หักของนกกระเรียนสีขาว จากนั้นเขาก็นำผ้ามาพันลงบนขาของมันเบา ๆ การเคลื่อนไหวของชายชราผู้นั้นดูคล่องแคล่วและสง่างาม

เพียงชั่วครู่ นกกระเรียนสีขาวก็ฟื้นขึ้นมา มันเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ จากนั้นมันก็กระพือปีกและบินออกไปจนหายไปจากสายตาของพวกเขา

ว้าว!

มันเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์!

ทั้งแดร์ริลและอีเว็ตต์ต่างก็ตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น

โดยปกติแล้วผู้คนหรือสิ่งมีชีวิตจะต้องใช้เวลาระยะหนึ่งในการรักษาบาดแผลให้หายดีและกลับมาเป็นปกติได้ และอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองถึงสามเดือนในการรักษาขาที่หัก