คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1226

“แดร์ริล นายได้เข่นฆ่าผู้คนของโลกใหม่ไปนับไม่ถ้วนแล้ว นายจะยอมปล่อยความคับข้องใจนี้ไปไม่ได้หรอ?” อีเวตต์กระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย

แดร์ริลยังคงนิ่งเงียบ

อีเวตต์กระวนกระวาย เมื่อเธอนึกบางอย่างขึ้นมาได้เธอจึงพูดขึ้นว่า "แดร์ริล นายจำตอนที่ลีรอยดูดกลืนพลังวิญญาณของอีวอนน์เมื่อสิบปีก่อนได้ไหม? ฉันได้ช่วยชีวิตเธอเอาไว้และนายก็ได้ให้สัญญาว่านายจะตอบแทนบุญคุณฉัน"

จากนั้น อีเวตต์ก็พูดต่อว่า "และในตอนนี้ฉันต้องการให้นายไว้ชีวิตพ่อของฉันเพื่อตอบแทนบุญคุณของฉัน!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากเงียบไปหลายนาที จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า "ก็ได้!"

แดร์ริลตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหงุดหงิด

แดร์ริลต้องรักษาคำพูดถึงแม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจทำเช่นนั้น นอกจากนั้นเขาก็ได้ฆ่าเลขาธิการแคว้นโลกใหม่เพื่อแก้แค้นให้กับอาจารย์ของเขาแล้ว

แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมวางมือ

เมื่อเห็นว่าแดร์ริลยอมตกลงทำตามเงื่อนไข เธอก็รู้สึกดีใจและพูดขึ้นว่า "ดี! นายรับปากฉันแล้ว และนายก็ไม่สามารถกลับคำพูดได้"

ในที่สุดอีเวตต์ก็รู้สึกโล่งใจ

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้แดร์ริลยอมตกลงทำตามคำขอร้องของเธอ เพราะเธอไม่เคยได้เปรียบเขาเลย

จากนั้นอีเวตต์ก็เดินเข้าไปหาแดร์ริลด้วยรอยยิ้ม เธอจับแขนและขาของเขาจากนั้นเธอก็แบกร่างของเขาขึ้นไว้บนหลังและพูดขึ้นว่า "นายกำลังบาดเจ็บ ฉันได้ไปในเมืองเพื่อตามหายามารักษาอาการบาดเจ็บของนายแต่ก็ไม่มี ดูเหมือนว่าเราจะต้องขึ้นไปเก็บสมุนไพรที่บนภูเขาเท่านั้น"

จากนั้นอีเวตต์ก็แบกแดร์ริลเอาไว้บนหลังและเดินไปยังภูเขาที่อยู่ใกล้ ๆ ทันที

แดร์ริลพิงศีรษะลงบนไหล่ของอีเวตต์ เขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอมีกลิ่นที่หอมหวานจนทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ

แดร์ริลรู้สึกประทับใจ เขาเกือบจะฆ่าพ่อของเธอไปแล้ว แต่เธอก็ยังช่วยเขาเอาไว้

อีเวตต์ค่อย ๆ เดินขึ้นไปที่บนภูเขาโดยมีแดร์ริลอยู่บนหลังของเธอ พวกเขาทั้งสองช่วยกันมองหาโสมและสมุนไพรที่ต้องใช้ในการรักษามาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่เจอโสมและสมุนไพรดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกหดหู่ และดูเหมือนว่าพวกเขาจะหลงทางอีกด้วย