คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1384

ควินซีค่อนข้างหงุดหงิดที่เธอยังไม่สามารถจับหมาป่าหิมะได้เลยสักตัว

ควินซีมองแดร์ริลอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อได้เห็นเขาก้าวออกมาเพื่อต้องการจับหมาป่าหิมะ

ในขณะที่สายตาของบรรดาทหารราชองครักษ์ต่างก็จับจ้องไปที่แดร์ริล

เจ้าชายพระราชสวามีดูมั่นอกมั่นใจมาก ดังนั้นเขาจะต้องมีวิธีการที่ดี มิเช่นนั้น เจ้าหญิงจะไม่ตกหลุมรักเขาอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เห็นวิธีการของแดร์ริล เหล่าทหารราชองครักษ์ต่างก็รู้สึกสับสน

แดร์ริลกำลังตัดกิ่งไม้หลายร้อยกิ่งและกิ่งไม้ทั้งหมดก็มีขนาดเท่ากับแขน

จากนั้นเขาก็วางกิ่งไม้เหล่านั้นลงบนพื้น เมื่อมองดูจากระยะไกล กิ่งไม้เหล่านั้นถูกวางเอาไว้คล้ายกับรูปหัวใจ

“เจ้าชายพระราชสวามีกำลังสารภาพรักกับเจ้าหญิงงั้นเหรอ?”

"เขาจัดกิ่งไม้เป็นรูปหัวใจ เขาช่างเป็นคนโรแมนติกมากจริง ๆ!"

ในขณะที่บรรดาทหารราชองครักษ์กำลังพูดคุยกันอยู่นั้น แดร์ริลก็วางกิ่งไม้กิ่งสุดท้ายลงบนพื้นเสร็จเรียบร้อย จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้น “เอาล่ะทุกคน โปรดไปยืนอยู่ที่ด้านหลัง เราจะรอให้หมาป่าหิมะเข้ามาที่นี่” แดร์ริลกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ดูมั่นอกมั่นใจ

'อะไรนะ? กิ่งไม้เหล่านั้นสามารถจับฝูงหมาป่าหิมะได้อย่างนั้นเหรอ?'

'กิ่งไม้จะจับหมาป่าหิมะได้ยังไง?'

เหล่าทหารราชองครักษ์ต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากันด้วยความงุนงง ขณะที่พวกเขาทำได้เพียงครุ่นคิดอยู่ภายในใจเท่านั้น

“แดร์ริล!”

ควินซีขมวดคิ้ว “คุณกำลังจะทำอะไร?”

ควินซีรู้สึกหงุดหงิดที่เธอไม่สามารถจับหมาป่าหิมะได้สักตัว แต่เมื่อเธอได้เห็นแดร์ริลกำลังจะใช้กิ่งไม้เหล่านั้นในการจับหมาป่าหิมะเธอก็รู้สึกหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น

แดร์ริลไม่สนใจปฏิกิริยาของควินซีขณะหันไปยิ้มให้ทหารราชองครักษ์และพูดขึ้นว่า “มัวรออะไรอยู่? รีบไปต้อนพวกมันมาสิ!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทหารราชองครักษ์เกือบ ร้อยคนก็รีบแยกย้ายกันไปเพื่อต้อนหมาป่าหิมะทันที

ห่างออกไปประมาณหนึ่งร้อยเมตร เซลีนและควีนนี่ที่แอบติดตามพวกเขามาต่างก็ขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นฉากนี้

“แดร์ริลกำลังเล่นอะไรอยู่?”

ควีนนี่กัดริมฝีปากแน่นเมื่อได้เห็นเช่นนั้น “ลูกพี่ลูกน้องของฉันจะต้องรอการกลับมาของเขาอยู่ในทวีปจักรวาลโลก แต่เขากลับมาอยู่ที่นี่เพื่อล่าสัตว์กับเจ้าหญิงและยังใช้กิ่งไม้เหล่านั้นพยายามทำให้เจ้าหญิงมีความสุขอีกด้วย!”