คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1385

การจับฝูงหมาป่าหิมะทั้งฝูงดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับแดร์ริลไปเลย

‘ไม่แปลกใจเลยที่แดร์ริลได้รับคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศของลิโป้ เขาเป็นคนมีพรสวรรค์มากจริง ๆ!”

ควินซีกัดริมฝีปากแน่นเมื่อได้เห็นว่าหมาป่าหิมะทั้งหมดถูกจับได้แล้ว จากนั้น เธอก็หันไปสั่งทหารราชองครักษ์ว่า “นำพวกมันกลับไปที่วังให้หมด!”

“ครับ เจ้าหญิง!”

จากนั้นเหล่าทหารราชองครักษ์ทั้งหมดก็รีบนำหมาป่าหิมะกลับไปที่พระราชวังตามคำสั่งของควินซีทันที

มีเพียงแดร์ริลและควินซีเท่านั้นที่อยู่ในบริเวณพื้นที่ล่าสัตว์ที่ว่างเปล่าและงดงาม

“แดร์ริล!”

ควินซีจ้องมองแดร์ริลด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยและพูดขึ้นว่า “ในเมื่อไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว คุณก็ควรจะรีบไปจากที่นี่ได้แล้ว!”

แดร์ริลพยักหน้า "ขอบคุณมาก!"

จากนั้นแดร์ริลก็หันหลังกลับและเดินจากไปอย่างไม่ลังเล

"เดี๋ยว!"

หลังจากที่แดร์ริลเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็ได้ยินเสียงของควินซีตะโกนตามหลังเขามา

แดร์ริลหยุดเดินและหันกลับมาจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม “มีอะไรอีก? หรือว่าเธอเปลี่ยนใจไม่อยากให้ฉันไปแล้ว?”

ใบหน้าของควินซีแดงก่ำเพราะความโกรธทันทีเมื่อได้ยิน “คุณอย่าพูดจาไร้สาระ! ฉันหวังว่าฉันจะไม่เห็นคุณในทวีปโลกใต้เมฆีอีก!”

ในตอนแรกควินซีต้องการบอกให้เขาระมัดระวังตัวระหว่างการเดินทาง แต่เมื่อได้ยินคำถามที่เขาถามล้อเลียนเธอ เธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที

เมื่อสัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของควินซี แดร์ริลก็หัวเราะเบา ๆ และกล่าวขึ้นว่า “ไม่ต้องกังวล ถ้าหากไม่มีเรื่องอะไรสำคัญฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีก แต่ถ้าหากว่าเธอต้องการความช่วยเหลือจากฉันก็เรียกหาฉันได้เลยเพราะถึงยังไงฉันก็เป็นสามีของเธอ”

"คุณ!"

ควินซีกระทืบเท้าอย่างโกรธเกรี้ยว "ไปได้แล้ว!"

แดร์ริลยิ้มให้เธอและไม่ได้พูดอะไรอีกขณะหันหลังกลับและเดินต่อไปบนหนทางที่ยาวไกล

ถึงแม้ว่าควินซีจะรู้สึกโกรธ แต่เธอก็ยังคงมองดูแผ่นหลังของแดร์ริลจนกระทั่งเขาหายไปจากสายตาของเธอ

'ฉันหวังว่าฉันจะไม่เจอเขาอีก!'