"คิดให้ดี ลิลี่ คิดถึงการถูกดูหมิ่นเหยียดหยามที่ลูกต้องเจอหลังจากแต่งงานกับแดร์ริล" ซาแมนธากล่าวด้วยความเย็นชา "เราต้องแบ่งเสื้อผ้าและอาหารให้เขาตลอดระยะเวลาสามปีที่ลูกแต่งงานกับเขา อย่างน้อยเขาก็ยังทำตัวเหมาะสมในการให้ยิมเงินห้าล้านเพื่อช่วยบริษัทให้รอดจากการขาดทุน ถือว่าเราหมดสิ้นหนี้กันแล้ว และทั้งหมดที่แม่ต้องการคือให้ลูกไปจากไอ้ขี้แพ้นั่นซะ"
"แม่..." ลิลี่กัดริมฝีปากของเธอ
"อีกอย่าง แอชตันโทรหาแม่บอกว่าเขาจะมางานวันเกิดคุณย่าด้วย" ซาแมนธากล่าวต่อ "เขากล่าวว่า เขาจะเตรียมของขวัญพิเศษที่คุณย่าจะต้องชอบ ลูกต้องคู่กับเขาถ้าคุณย่าชอบเขา"
ในขณะที่เธอกำลังกล่าว เธอสังเกตเห็นชายคนหนึ่งกำลีงเดินเข้ามาจากระยะไกล เขาสวมสูมและรองเท้าหนัง ถือกระเป๋าเสื้อผ้าในมือ ชายคนนี้คือเวนท์เวิร์ธ บิดาของลิลี่
ลิลี่และซาแมนธาเดินเข้าไปหาเพื่อต้อนรับเขา หลังจากนั้นทั้งครอบครัวก็พูดคุยและหีวเราะไปตลอดทางออกจากสนามบิน
เมื่อกลับมาที่บ้าน ซาแมนธาปรุงมื้ออาหารที่เลิศหรู ปกติแล้วการทำอาหารจะเป็นหน้าที่ของแดร์ริล และเธอก็ไม่ได้ทำอาหารมานานแล้ว มันจึงไม่น่าแปลกใจที่เธอจะยังคงมีรูปร่างที่ดีแม้จะอยู่ในวัยนี้
ที่โต๊ะอาหาร ซาแมนธาถามถึงชีวิตในต่างประเทศของเวนท์เวิร์ธ
เวนท์เวิร์ธเล่าวว่าชีวิตเขาที่นั่นน่าเบื่อ นอกจากการทานอาหารสามมื้อต่อวันในโรงแรมระดับสูงก็มีเพียงการพูดคุยธุรกิจกับคนที่รวยที่สุดในภูมิภาคนั้นทุก ๆ วัน เขาอวดเรื่องราวของเขา และในขณะที่เขากำลังพูด เขาก็นำเช็คออกมาแล้วเขียนมันลงไปก่อนที่จะส่งให้ซาแมนธา
50 ล้าน!
ซาแมนธายิ้มปากแทบฉีกไปถึงหูเมื่อเธอเห็นเช็คในนั้น!
'ฮ่าฮ่าฮ่า วันเวลาของความทรมานของเขาในที่สุดก็จบสิ้นลงเสียที! เขาหยิบเช็คจำนวนห้าสิบล้านออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!
"ไม่กี่วันก่อนพ่อได้ยินว่าบริษัทของลูกกำลังเจอปัญหา หนูน้อยลิลี่ รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องขาดเงินห้าล้านใช่ไหม?" เวนท์เวิร์ธมองไปที่ลิลี่และกล่าว "พ่อเป็นห่วงลูกหลังจากที่แม่บอกพ่อเมื่อวันก่อน แต่ในตอนนั้น เงินทุนของพ่อยังอยู่ในตลาดหุ้น ไม่มีทางที่พ่อจะช่วยลูกได้เลย แต่ตอนนี้มันไม่มีปัญหาอีกแล้ว พ่อขายหุ้นออกมาแล้ว"
เวนท์เวิร์ธเขียนเช็คอีกใบหนึ่งในขณะที่กล่าว
"นี่เช็คอีกห้าสิบล้าน" เวนท์เวิร์ธหัวเราะแล้วกล่าว "ยังไงก็ตาม เช็คที่พ่อให้ลูกไปยังไม่สามารถถอนเงินได้ ลูกจะสามารถใช้มันได้สัปดาห์หน้า เพราะเช็คจะใช้ได้ก็ต่อเมื่อพ่อออกจากประเทศไปแล้ว"
มันมีข้อแม้แบบนี้ด้วยเหรอ?
ซาแมนธาเชื่อคำของเขาแม้ว่าจะมีข้อสงสัยอยู่ แต่เธอก็พยักหน้าซ้ำ ๆ ด้วยรอบยิ้ม
ในที่สุด พวกเขาก็จะสามารถเฉิดฉายได้อีกครั้งหลังจากต้องอดทนมานาน พวกเขากระตือรือร้นที่จะดูว่ามีใครจะยังกล้าดูถูกพวกเขาอีกไหมในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าลินดัน!
ติ๊ง-ติ๊ง!
ทั้งครอบครัวพูดคุยกันอย่างมีความสุขจนกระทั่งมือถือของลิลี่ดังขึ้น หลังดูชื่อของผู้โทร ทั้งครอบครัวก็ถึงกับมองหน้ากัน
มันเป็นสายจากคุณย่าลินดัน?
"เกิดอะไรขึ้น?" ซาแมนธาถาม
หญิงชราที่ดูแลทุกกิจการภายในตระกูลลินดันและเธอก็แทบจะจมกองงานอยู่ทุกวัน มันเป็นเรื่องปกติที่เหล่าผู้อาวุโสของตระกูลลินดันที่คอยประจำอยู่นั้นจะติดต่อกับคุณย่าลินดัน เธอไม่เคยโทรหาลูกหลานของเธอมาก่อน โดยเฉพาะกับลิลี่ ในฐานะที่เธอมีสถานะในตระกูลลินดันต่ำที่สุด
"หนูก็ไม่รู้" ลิลี่ตอบจากนั้นเธอก็รับสายโดยที่กดปุ่มเปิดลำโพงไปด้วย
"หนูน้อยลิลี่?"
เสียงของหญิงชราดังออกมาจากปลายสาย
แม้จะมีความไม่พอใจเล็กน้อยที่จะต้องโทรหาใครบางคนที่อายุน้อยกว่าเธอ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก บริษัทแพลทินัมบอกไว้ชัดเจนว่าการเจรจาธุรกิจในอนาคตต้องใช้ลิลี่ และเป็นลิลี่เท่านั้น มันไร้ประโยชน์ที่จะให้คนอื่นทำแทนในการเจรจา!
"หนูน้อยลิลี่ ย่าอยากให้หลานช่วยสักหน่อย..." หญิงชรากล่าวต่อ
ทั้งสามถึงกับตกตะลึงเมื่อได้ยินประโยคที่เธอกล่าว!
คุณย่าลินดันดูแลทุกอย่างมาตลอดหลายปี เมื่อไหร่กันที่เธอขอให้คนอื่นช่วย?!
ซาแมนธารีบถาม "คุณแม่คะ เกิดอะไรขึ้น โปรดบอกพวกเราว่าคุณแม่ต้องการอะไร!"
"ย่าอยากจะถามหนูน้อยลิลี่..." หญิงชราเงียบไปครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายเธอก็กล่าวต่อ "ย่าอยากขอถามว่าหลานอยากจะไปเป็นตัวแทนเจรจากับบริษัทแพลทินัมเพื่อเป็นที่ปรึกษาด้านภาพลักษณ์ของจีเซลล์ไหม"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...