คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 15

เธอสวมชุดเดรสเข้ารูป เอลซ่ายืนอยู่ที่หน้าทางเข้าบริษัทแพลทินัม ไม่เพียงแค่เสน่ห์ดึงดูดของเธอ แต่ปาปารัสซีจำนวนมากก็ถ่ายรูปของเธอเพราะคิดว่าเธอเป็นดาราเด่นคนใหม่เช่นกัน

แม้แต่พนักงานรักษาความปลอดภัยเองก็ยังคิดว่าเอลซ่าเป็นดาราและเตือนกันไม่ให้ใครไปหยุดเธอ เธอเดินตรงขึ้นไปยังห้องทำงานของประธาน จนได้พบกับเพิร์ลที่เดินออกมาในขณะที่เธอกำลังจะเคาะประตูและเข้าไป

เพิร์ลกำลังจะไปรินชาใหม่ให้แดร์ริลในตอนนั้น ในตอนที่เธอเปิดประตูแล้วแล้วพบเอลซ่า เธอก็ไล่เอลซ่าออกไปนอกตึกทันทีหลังจากรู้ว่าเธอถูกส่งมาจากตระกูลลินดัน

มีใครไม่รู้ว่าเอลซ่าเป็นใครด้วยหรืออย่างไร? เธอเป็นหญิงงามที่มีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ มีคนมากมายตามจีบเธอและเธอก็ปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด ยังไงก็ตาม ในวันนั้น เธอได้รับรู้ประสบการณ์ของการถูกปฏิเสธเองบ้างเป็นครั้งแรก และเธอรู้สึกว่ามันน่าหงุดหงิดมากทีเดียว

หญิงชรายิ่งกว่าเป็นกังวลเมื่อเธอได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น

----

วันต่อมา ที่คฤหาสน์ตระกูลลินดัน

มันเป็นวันเกิดของคุณย่าลินดัน ทั้งคฤหาสน์เต็มไปด้วยชีวิตชีวา

สมาชิกตระกูลทุกคนรีบกลับมาทันที และข่าวคุณย่าลินดันอายุครบ 70 ปีก็กระจายไปทั่วเมืองตงไห่

มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่จะต้องเชิญคนมากมายมางานวันเกิดครบ 70 ปี ของเธอ แม้ว่าตระกูลลินดันจะเป็นตระกูลระดับรอง มันก็ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่ถูกเชิญมางานเลี้ยงวันเกิด

รถจอดยาวเป็นทิวแถวที่ด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลลินดัน

เบื้องหน้าของรถ Land Rover ลิลี่และซาแมนธากำลังยืนอยู่ พวกเธอดูใจร้อนในขณะที่ดูนาฬิกาไปด้วย

ไม่นานนัก พวกเธอก้เห็นรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าขับมาช้า ๆ หลังจากรถหยุด แดร์ริลก็รีบวิ่งเข้ามาทันที

"จราจรติดขัด มันเป็นเพราะรถติดน่ะครับ" แดร์ริลอธิบายอย่างเหนื่อยหอบ

'บัดซบ!' เพิร์ลควรจะต้องขับรถมาส่งเขาที่นี่ แต่การจราจรนั้นแออัดมาก! หลังจากที่ต้องติดอยู่แถวไฮเวย์นานเป็นชั่วโมง ๆ เขาจึงรีบนำมอเตอร์ไซค์ออกมาจากหลังรถ แล้วขี่มันมาที่งานเลี้ยงซึ่งกำลังจะเริ่มขึ้น

แล้วก็อย่างที่เคยเป็นมา ลินดันนั้นเป็นตระกูลที่ดัง แขกจำนวนมากพลันมองมาที่เขาและหัวเราะเมื่อเห็นเขาขี่มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ามา

"ดูนั่นสิ นั่นมันแดร์ริลไม่ใช่เหรอ? ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลลินดันไง"

ใช่เลย มันคือเขาล่ะ! ฮ่าฮ่า!"

"กระจอกชะมัด เขาโชคดีมากที่ได้แต่งงานกับสาวงามอย่างลิลี่!"

"ฮ่าฮ่า นายไม่รู้อะไร ฉันได้ยินว่าเด็กนั่นต้องนอนบนพื้น ถึงเขาจะอยู่กับลิลี่มาแล้วถึงสามปี ฮ่าฮ่า!"

คนหนุ่มสาวในตระกูลไวท์จำนวนมากเริ่มจับกลุ่มพูดคุยกัน ตระกูลไวท์และลินดันนั้นเป็นมิตรสหายที่ดีกันมาหลายรุ่น พวกเขาเกี่ยวพันกันจากการแต่งงานหลายต่อหลายคู่ ดังนั้นพวกเขาจึงมีความรู้ในเรื่องของตระกูลลินดันอย่างมาก

ลิลี่รู้สึกอับอายเล็กน้อยหลังจากได้ยินการพูดคุยกัน เธอกล่าวกับแดรืริล "นายช่วยจอดมอเตอร์ไซค์ให้มันไกลกว่านี้หน่อยได้ไหมครั้งหน้า? นายไม่เห็นเหรอว่ามีแขกเยอะขนาดไหนที่นี่?"

"โอ้"

แดร์ริลพยักหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน

ซาแมนธาโมโหในทัศนคติของเขามาก มันเป็นวันสำคัญ ทำไมเขาถึงยังใส่ชุดตามตลาดแบบนั้น? เขาไม่มียางอายเลยหรือไง?

"นายเตรียมของขวัญให้คุณย่ารึยัง?" ลิลี่กล่าวถามเสียงเบา

"เรียบร้อยครับ" แดร์ริลหัวเราะแล้วหยิบกล่องไม้ที่ดูโทรมออกมา

"นาย!" ลิลี่กระทืบเท้าเมื่อเห็นกล่อง "นี่มันของขวัญแบบไหนกัน? นี่มันวันเกิดปีที่เจ็ดสิบของคุณย่า นายจะให้ขยะเป็นของขวัญเธอไม่ได้!"

"มันไม่ใช่ขยะนะ" แดร์ริลตอบสนองสั้นๆ

ไม่ใช่ขยะ? กล่องนี่มันพังแล้วด้วยซ้ำ ซาแมนธาทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอชี้ไปที่แดร์ริลแล้วสาปแช่งเขา แต่ก็ถูกขัดจังหวะจากเสียงใครบางคนก่อน

"เรียกลูกหลานของตระกูลลินดันทุกคน ไปอวยพรวันเกิดให้คุณย่า!"

หลังจากคนนั้นกล่าวจบ คนของตระกูลลินดันนับร้อยก็เดินกรูกันเข้าไปในคฤหาสน์

ซาแมนธามองไปที่แดร์ริล เธอห้ามความต้องการจะดุด่าเขาแล้วรีบเข้าไป

ในตอนนั้น แขกทุกคนก็นั่งอยู่ในคฤหาสน์เรียบร้อยแล้ว

หญิงชรานั้นสวมชุดที่ใช้ในงานมงคล เธอนั่งอยุ่ในที่นั่งหลักและดูร่าเริงมาก

"ประธานโซห์นจากสกายบรูคกรุ๊ป โปรดมาด้านหน้าและอวยพรวันเกิด!" พิธีกรถือไมโครโฟนแล้วกล่าว

ชายวันกลางคนเดินออกมา เขาคืออัลเบิร์ต โซห์น เขามีทรัพย์สินมากกว่าร้อยล้าน และมีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับหญิงชรา

ข้างกายเขามีเลขาสาวติดตามมาด้วย เธอถือกล่องใบใหญ่ไว้ในมือ

"ฮ่าฮ่า ผมขออวยพรวันเกิดให้ท่านมีชีวิตยืนยาวคุณย่าลินดัน!" อัลเบิร์ตหัวเราะแล้วเปิดกล่อง

เสียงพูดคุยฮือฮาดังขึ้นจากรอบ ๆ !

มันคือเครื่องสังคโลกจากสมัยราชวงศ์ชิง!