คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1421

“แกจะไม่ยอมขอโทษจริง ๆ ใช่ไหม?” เมื่อเห็นว่าราเชลยังคงยืนตัวแข็งทื่อ โซรันก็คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

ราเชลกัดริมฝีปากแน่น เธอเดินเข้าไปหาแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ดูไม่เต็มใจและพูดขึ้นว่า “ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้วที่พูดแบบนั้น…” น้ำเสียงของเธอฟังดูแผ่วเบาจนมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้ยิน

ราเชลเสียใจ!

'พวกเขาทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง?'

‘อีวานต้องตายก็เพราะแดร์ริล แต่ฉันกลับต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขา’

‘ฉันผิดตรงไหน? ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเป็นความผิดของฉัน?’

ใบหน้าของแดร์ริลดูเรียบเฉย เขาไม่ตอบสนองต่อคำขอโทษของราเชล เธอเป็นคนเย่อหยิ่งและหยาบคาย เธอเป็นคนไม่มีสามัญสำนึก ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการเสียเวลาคุยกับเธอ

เมื่อได้เห็นว่าแดร์ริลเพิกเฉยต่อเธอ ร่างกายของเธอก็สั่นเทาเพราะความโกรธ

‘ทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเลย? เขาตั้งใจทำให้ฉันอับอายงั้นเหรอ?’

“แดร์ริล”

เดบร้าเขย่าแขนของแดร์ริลและพูดขึ้นว่า “ยกโทษให้เธอเถอะแดร์ริล ยังไงเธอก็เป็นน้องสาวของคุณ”

เมื่อได้ยินคำพูดของเดบร้า แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ จากนั้น แดร์ริลก็ชำเลืองมองราเชลและพูดขึ้นว่า "ฉันยอมยกโทษให้ก็ได้!”

จากนั้นแดร์ริลก็หันไปหาโซรันและพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อทูนหัว เราออกไปจากที่นี่กันเถอะ!”

ป่าลูกท้อเบ่งบานเป็นเหมือนเขาวงกตขนาดใหญ่สำหรับทุกคน แต่มันเป็นเหมือนสวนหลังบ้านสำหรับแดร์ริล!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์