คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1483

ตั้งแต่ที่เธอได้ยินข่าวว่าแดร์ริลนั้นตายไปแล้วที่คูน้ำในเมือง อีเวตต์ก็รู้สึกราวกับว่า ทั้งโลกของเธอได้ล่มสลายไปแล้ว

แม้ว่าเธอจะถูกขอให้เข้าร่วมชมการแข่งขันร่วมกับสมาชิกราชวงศ์คนอื่น ๆ ในช่วงหลายวันมานี้ แต่ใจของเธอก็ว่างเปล่าเคว้งคว้าง เธอคิดถึงเพียงแดร์ริลตลอดเวลา

เมื่อมาถึงวันรอบรองชนะเลิศของศึกประลองยุทธ จักรพรรดิแห่งโลกใหม่และบรรดาเสนาบดีต่างก็ไม่สามารถเข้าร่วมชมที่สถานที่จัดการแข่งขันได้ ดังนั้นอีเวตต์จึงมีเวลาว่างได้พักผ่อน

เธอไม่ได้ทานอะไรเลยทั้งวัน เพราะว่าเธอนั้นคิดถึงแดร์ริลมากเหลือเกิน

“เจ้าหญิง” ตอนนั้นเองสาวสวยเย้ายวนก็เดินเข้ามาให้ห้องนอนของเธอ หล่อนดูฉลาดและสวยยั่วยวนนัก… เธอคือสโลนนั่นเอง

สโลนถือรายชื่อผู้ชนะอยู่ในมือพร้อมยิ้ม

เมื่อเธอเดินเข้ามาถึงตัวอีเวตต์และเห็นว่าอีเวตต์ดูโศกเศร้าแค่ไหน สโลนก็อดถอนใจไม่ได้ เธอปลอบองค์หญิงอย่างนุ่มนวล “องค์หญิง พระองค์ยังทรงคิดถึงแดร์ริลอยู่หรือเพคะ?”

ขณะที่พูดเช่นนั้น ตัวสโลนเองก็ดูเศร้าและรู้สึกหม่นหมองในใจเช่นกัน

สโลนเองก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่ว่าทุกครั้งที่เธอพบแดร์ริล เธอจะต้องรู้สึกหงุดหงิดใจและอยากจะสั่งสอนบทเรียนให้เขา แต่เมื่อได้รู้ว่าแดร์ริลตายไปแล้วเธอก็รู้สึกเศร้าอย่างไม่น่าเชื่อ

อีเวตต์ไม่ตอบอะไร ได้แต่เพียงเหม่อมองไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า

อึดใจต่อมาอีเวตต์ก็หันหน้ามาจ้องมองสโลนใกล้ ๆ “พี่สโลน เสด็จพ่อทรงพูดปลดใช่ไหม? แดร์ริลยังไม่ตายใช่ไหม? เขาคงไม่ตายจากไปง่ายดายเพียงนี้?”

เธอผ่านความเป็นความตายกับชายคนนั้นมาหลายครั้งหลายหน เขาหลบเลี่ยงจากอันตรายได้ทุกครั้งแล้วเขาจะมาตายในคูน้ำแบบนั้นได้อย่างไรกัน?

เพราะความเจ็บปวดและความโศกเศร้าของเธอ อีเวตต์ดื้อดึงไม่ยอมรับว่าแดร์ริลนั้นตายจากไปแล้ว