คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1559

เมื่อได้เห็นว่าอีเวตต์กำลังจะจากไปพร้อมกับแดร์ริล จักรพรรดินีก็ขมวดคิ้วขณะตะโกนเรียกลูกสาวของเธอ “ถ้าหากว่าเจ้าไปกับเขาแล้วใครจะดูแลข้า? เจ้าควรจะอยู่กับข้าที่นี่!”

จักรพรรดินีจ้องมองแดร์ริลอย่างเหยียดหยามเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น

‘เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายพระราชสวามีที่คู่ควรกับลูกสาวของข้างั้นรึ? เจ้าไม่คู่ควรกับลูกสาวของข้าเลยส้กนิด!'

“ท่านแม่!”

อีเวตต์กระทืบเท้าด้วยความโกรธขณะพูดขึ้นอย่างกระวนกระวายว่า ”บนเกาะแห่งนี้ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ ท่านแม่จะปลอดภัย"

จักรพรรดินีแสดงท่าทีไม่พึงพอใจ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้พูดอะไร

เฮ้อ…

“คุณอยู่ดูแลแม่ของคุณที่นี่เถอะ เดี๋ยวผมไปจับปลาเอง” แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นขณะกล่าวเช่นนั้น

แดร์ริลขยิบตาให้อีเวตต์เพื่อบอกเธอว่าอย่างเป็นกังวล จากนั้นเขาก็เดินออกจากถ้ำไปทันที

เมื่อมาถึงยังชายหาด แดร์ริลก็ใช้ง้าวสวรรค์ของเขาแทงปลาที่เวียนว่ายอยู่ในทะเล

เมื่อจับปลาได้เพียงพอแล้ว แดร์ริลก็กลับไปที่ถ้ำ เขาได้เห็นว่าอีเวตต์กำลังก่อกองไฟอย่างตั้งใจ

ถึงแม้ว่าอีเวตต์จะเป็นเจ้าหญิงผู้สูงส่ง แต่เธอก็เคยได้เรียนรู้การทำอาหารมาก่อน ดังนั้นเธอจึงช่วยเหลือแดร์ริลทำอาหารได้เป็นอย่างดี

แดร์ริลมักจะนำเครื่องปรุงติดตัวไปด้วยเสมอเมื่อเขาต้องออกเดินทาง เขาเริ่มทำเช่นนั้นตั้งแต่ที่เขาได้พบกับจีเวล สาวน้อยที่อาสาเป็นสาวรับใช้ของเขา

ในระหว่างทำอาหาร แดร์ริลและอีเวตต์ หัวเราะและพูดคุยกันอย่างร่าเริง พวกเขาดูราวกับคู่สามีภรรยาที่หวานชื่น

แม้ว่าบรรยากาศจะผ่อนคลายและเงียบสงบ แต่จักรพรรดินีก็ไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลยแม้แต่น้อยเมื่อได้เห็นพวกเขากะหนุงกะหนิงกัน

ยิ่งจักรพรรดินีเห็นลูกสาวของเธอสนิทสนมกับชายผู้นั้นมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นเท่านั้น

“ฝ่าบาท!”

หลังจากที่พวกเขาย่างปลาสุกแล้ว แดร์ริลก็ยื่นปลาย่างที่เสียบด้วยกิ่งไม้ให้กับจักรพรรดินีด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “ลองชิมฝีมือการทำอาหารของกระหม่อมดูสิครับ”

แม้ว่าอีเวตต์จะช่วยแดร์ริลจัดเตรียมอาหาร แต่แดร์ริลก็เป็นคนปรุงรสปลาย่างด้วยตัวเอง

จักรพรรดินีจ้องมองปลาย่างที่ถูกเสียบด้วยกิ่งไม้อย่างขยะแขยงและพูดขึ้นว่า “เจ้าทำเช่นนั้นมันไม่ถูกสุขลักษณะ! เจ้าเสียบปลาด้วยกิ่งไม้เช่นนั้น เจ้าอยากให้ข้าป่วยหรือยังไง?”

บัดซบ!

แดร์ริลพูดไม่ออก

อีเวตต์เองก็ตกตะลึงเช่นกัน วินาทีต่อมา เธอก็ยกมือขึ้นและดึงปิ่นปักผมออกจากผมของเธอและนำมันไปฆ่าเชื้อด้วยไฟ จากนั้น เธอก็เสียบมันแทนที่กิ่งไม้และยื่นให้กับแม่ของเธอด้วยรอยยิ้ม “ถ้างั้นท่านแม่ทานอันนี้เถอะ!”

‘ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะเจ้ากี้เจ้าการได้มากขนาดนี้!’ แดร์ริลครุ่นคิด

จักรพรรดินีรับปลาย่างจากอีเวตต์โดยไม่ได้พูดอะไร จากนั้น เธอก็เริ่มกินปลาย่างทีละคำ

แม้ว่าพวกเขาจะกินปลาย่างอยู่หน้ากองไฟ แต่จักรพรรดินีก็ยังคงรักษามารยาทและท่าทางอันสง่างามของเธอเอาไว้

แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้เห็นเช่นนั้น จากนั้นเขาก็หันกลับมากินปลาย่างกับอีเวตต์อย่างเอร็ดอร่อย

หลังจากที่ได้ลิ้มรสปลาย่างของแดร์ริลแล้ว อีเวตต์ก็ปรบมือและยิ้มกว้างขณะพูดขึ้นว่า “นี่เป็นปลาย่างที่อร่อยมากจริง ๆ!”

แดร์ริลหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อได้ยินคำชมเชยจากอีเวตต์

จีเวลเป็นคนสอนแดร์ริลทำอาหาร

เมื่อนึกถึงเด็กสาวจึงทำให้แดร์ริลนึกถึงโซรัน แด๊กซ์และคนอื่น ๆ ดังนั้น เขาจึงรู้สึกหดหู่ขึ้นมาเล็กน้อย

‘ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเป็นยังไงกันบ้าง”

“ท่านแม่”

อีเวตต์เอ่ยถามจักรพรรดินีด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านแม่คิดยังไงกับฝีมือการย่างปลาของแดร์ริล?”

อีเวตต์มองแม่ของเธออย่างคาดหวังว่าแม่ของเธอจะชื่นชมแดร์ริล

ผู้ชายของเธอเป็นคนย่างปลา ดังนั้นอีเวตต์จึงหวังว่าแม่ของเธอจะชื่นชอบฝีมือการทำอาหารของเขา