คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1560

“ธรรมดา! ถ้ามีครัวของจักรพรรดิอยู่ที่นี่ข้าจะไม่กินมันเด็ดขาด!” จักรพรรดินีตอบด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่ง “อาหารแบบชนบทอย่างเช่นปลาย่างไม่ใช่อาหารที่คู่ควรแก่การนำเสนอ มันเพียงแค่ทำให้อิ่มท้องเท่านั้น”

จักรพรรดินีรู้ว่าอีเวตต์ต้องการให้เธอกล่าวเชยชมแดร์ริล แต่ยิ่งอีเวตต์พยายามมากเท่าไหร่ จักรพรรดินีก็ยิ่งต่อต้านแดร์ริลมากขึ้นเท่านั้น โดยเฉพาะเมื่อตอนที่เธอนึกถึงการตายของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่

เฮ้อ…

อีเวตต์รู้สึกหดหู่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอหันมองแดร์ริลและขยิบตาเบา ๆ เพื่อต้องการบอกเขาว่า อย่าเก็บคำพูดของแม่เธอมาใส่ใจ

แดร์ริลไม่ได้สนใจคำพูดของจักรพรรดินีขณะยิ้มให้อีเวตต์และทานปลาย่างต่อไป

หลังจากที่พวกเขาทานอาหารเสร็จแล้ว อีเวตต์ก็พูดขึ้นว่า “เราเดินทางเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เรามาพักผ่อนกันเถอะ”

"อื้ม!"

แดร์ริลเดินออกไปเก็บหญ้าแห้งที่อยู่ไม่ไกล จากนั้น เขาก็วางมันลงบนพื้นเพื่อทำเป็นที่นอนสามที่นอน

ในขณะที่ แดร์ริลกำลังจะนอนลงบนหญ้าแห้งเพื่อพักผ่อน เสียงอันเยือกเย็นของจักรพรรดินี้ก็ดังขึ้นทันที

“ใครบอกว่าเจ้านอนที่นี่ได้?”

จักรพรรดินีจ้องมองแดร์ริลอย่างเย้ยหยันและพูดต่อว่า “เจ้าไม่รู้หรือว่าเจ้าไม่มีสิทธิ์นอนร่วมกับข้าที่นี่!”

“เสด็จแม่!”

อีเวตต์กระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย “บนเกาะมีถ้ำแห่งเดียว ถ้าหากว่าท่านแม่ไม่ให้เขานอนที่นี่ แล้วเขาจะไปนอนที่ไหน? แดร์ริลกำลังได้รับบาดเจ็บ ได้โปรดให้เขานอนกับเราที่นี่เถอะนะท่านแม่!”

"ไม่!"

จักรพรรดินีส่ายศีรษะอย่างหนักแน่น “ผู้ชายจะนอนร่วมกับจักรพรรดินีได้อย่างไร? แม้ว่าพวกเจ้าจะรักกัน แต่พวกเจ้าก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน! อีเวตต์ เราสองคนจะนอนที่นี่ แต่เขาจะต้องไปนอนที่อื่น! ถ้าหากว่าเจ้าไม่เห็นด้วยก็อย่ามาเรียกข้าว่าแม่อีก!”

แดร์ริลทั้งโกรธและตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น

'เธอเอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดินีผู้สูงส่ง จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากว่าฉันไม่ดูแลเรื่องอาหารการกินและที่พักให้กับเธอ?'