คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1568

ในขณะเดียวกัน ที่บนเกาะร้าง

ค่ำคืนผ่านไปในชั่วพริบตา

“แดร์ริล!”

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เมื่อแดร์ริลกำลังนอนหลับสนิท จู่ ๆ เสียงร้องอย่างกระวนกระวายของจักรพรรดินี้ก็ดังขึ้น “ข้าหิวแล้ว เจ้าควรจะออกไปหาอาหารได้แล้ว”

จักรพรรดินีมองลูกเขยที่ไร้ความสามารถอย่างดูแคลน ‘เวลานี้พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว แต่เขายังนอนหลับอยู่เช่นนั้นได้อย่างไร?’

"ครับ ๆ” แดร์ริลลุกขึ้นนั่งขณะตอบจักรพรรดินีด้วยท่าทางงัวเงีย

แดร์ริลนั่งสมาธิและบ่มเพาะเกือบทั้งคืน ดังนั้นเขาจึงได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น

เมื่ออีเวตต์ตื่นขึ้นมา เธอก็จับมือแดร์ริลขณะจ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “เราไปตกปลาที่ทะเลกันไหมคะ คุณสามี!"

จักรพรรดินีขมวดคิ้วและพูดอย่างหนักแน่นว่า "อีเวตต์ ปล่อยเขาไปคนเดียว เจ้าต้องอยู่กับข้า"

จักรพรรดินีหันไปหาแดร์ริล จากนั้น เธอก็พูดต่อว่า "วันนี้ข้าไม่อยากกินปลา เรากินปลากันมาหลายวันแล้ว เจ้าจงไปจับกระต่ายมาแทน!"

แดร์ริลตกตะลึงเมื่อได้ยินคำสั่งของจักรพรรนี

พวกเขาติดอยู่บนเกาะร้าง ดังนั้นอาหารที่หาง่ายที่สุดก็คือปลาและสัตว์ที่หายากก็คือกระต่าย

แต่ถึงอย่างนั้น แดร์ริลก็ไม่ได้ปฏิเสธคำสั่งของจักรพรรดินี เขาไม่ต้องการทำให้อีเวตต์ลำบากใจ ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มฝืนทนและพูดขึ้นว่า “ก็ได้ กระหม่อมจะออกไปจับกระต่าย”

จากนั้น แดร์ริลก็หันไปหาอีเวตต์และพูดขึ้นว่า “อีเวตต์ คุณอยู่ที่นี่กับจักรพรรดินี และอย่าออกไปไหนถ้าไม่จำเป็น”

จากนั้น เขาก็หันหลังเดินออกจากถ้ำไปทันที