คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1604

สีหน้าของเมแกนทั้งเย็นชาและไร้อารมณ์เมื่อเธอพูดเช่นนั้น

เฮ้อ!

ปรมาจารย์ลีโอนาร์ด ประมุขนิรันดร์รวมถึงประมุขคนอื่น ๆ ต่างก็แอบส่ายหน้าอย่างหมดทางช่วยเมื่อได้เห็นเช่นนี้

ทุกคนในจักรวาลโลกต่างรู้เรื่องระหว่างเมแกนและแดร์ริล เพราะพวกเขาก็ไม่สามารถออกความคิดเห็นอะไรได้เพราะว่าเป็นเพียงคนนอก

ตอนนี้พวกเขาเองก็พูดอะไรมากไม่ได้หากว่าเมแกนไม่อยากช่วยตระกูลคาร์เตอร์

“เมแกน!”

มีเสียงตะโกนเกรี้ยวกราดดังมาจากมุมของห้องขังใหญ่ในตอนนี้ก่อนที่ร่างหนึ่งจะลุกขึ้น แด๊กซ์นั่นเอง

แด๊กซ์จ้องเมแกนและตะโกนว่า “ไม่ต้องมาทำวางท่า ฉันไม่ต้องการให้เธอมาช่วย!”

คนของสำนักประตูสุราลัยอีกหลายคนต่างก็ร้องเห็นด้วยกับเขา

“ใช่ เราจะปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตา เราไม่ต้องการให้ใครมาช่วยเหลือ…”

“จริง เราไม่ซาบซึ้งความช่วยเหลือของคุณหรอก…”

ฟุ่บ!

สีหน้าของเมแกนเปลี่ยนไปเป็นเยียบเย็นเมื่อได้ยินคำพวกนี้ เธอจ้องมองแด๊กซ์ “นายเป็นนักโทษชั้นต่ำใกล้ตายอยู่แล้ว แต่ก็ยังจะดื้อด้านอีกนะ”

ความจริงแล้วเมแกนอยากจะฆ่าแด๊กซ์และเชสเตอร์ทิ้งทันทีเพราะทั้งสองคนรู้เรื่องก่อนหน้านี้ที่เธอฆ่าประมุขสำนักภูเขาฮัวแล้วโยนความผิดให้แดร์ริล

มีเพียงฆ่าพวกเขาปิดปากเท่านั้นถึงจะกำจัดความสงสัยนี้ไปได้ตลอดกาล

แต่คงไม่เหมาะที่เธอจะลงมือภายใต้สายตาจับจ้องของแต่ละสำนักแบบนี้

“เมแกน!”

ตอนนั้นเองเดบร้าก็ทนไม่ได้อีกต่อไป “ความแค้นที่เธอมีต่อแดร์ริล… มีแต่เธอที่รู้ว่าใครผิดใครถูก ดังนั้นเธอไม่ต้องแสร้งทำตัวสูงส่งหรอก”

เพราะว่าเดบร้าเป็นผู้หญิงของแดร์ริลดังนั้นเป็นธรรมดาที่เธอจะรู้เรื่องความแค้นระหว่างแดร์ริลและเมแกน อาจกล่าวได้ว่าหลายเรื่องนั้นเป็นสิ่งที่เมแกนสร้างขึ้นมาเอง