คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1636

จูปาเจี๋ยหงุดหงิดเมื่อได้เห็นเช่นนี้ เขาส่ายหน้าและบอกว่า “ทั้งสำนักนี่ไม่มีใครเดินหมากเก่งเลยเหรอ?”

เขาคิดว่าจะได้เจอคู่ต่อสู้สมน้ำสมเนื้อ แต่ดูท่าว่าต้องผิดหวัง

เชนเทล่าชื่นชมจูปาเจี๋ยขณะที่เธอยืนอยู่ข้างกายเขา ‘ชายคนนี้เฉลียวฉลาดมาก ทักษะหมากของเขาก็เยี่ยมยอด’

ไดอาน่าหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจมาก ‘ฉันควรทำยังไงดี?’

ท่านประมุขจะต้องไม่พอใจแน่หากได้รู้ว่าแขกผู้สูงเกียรติแค่มาถึงไม่นานก็ต้องหงุดหงิดใจแล้ว

ทันใดนั้นไดอาน่าก็นึกบางอย่างขึ้นมากได้ เธอสั่งดอนน่า “ดอนน่าไปพาดาร์เรนมาที่นี่”

‘แม้ว่าศิษย์ใหม่คนนี้จะดูธรรมดา แต่เขาก็มักจะมีเรื่องให้ประหลาดใจได้ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน บางทีทักษะหมากของเขาอาจจะล้ำเลิศก็ได้และเขาก็จะสามารถเดินหมากกับแขกผู้ทรงเกียรตินี้ได้’

“ได้ค่ะ” ดอนน่าพยักหน้า

ขณะที่เธอกำลังจะออกไปฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นมา “ปรมาจารย์หญิง ดาร์เรนนั้นมาจากครอบครัวชาวประมง เขาจะเดินหมากเป็นได้ยังไงกัน? เขาอาจจะไม่เคยเห็นกระดานหมากมาก่อนด้วยซ้ำ ให้เขามาเล่นกับแขกผู้ทรงเกียรติเช่นนี้จะเป็นการขายหน้าเสียมากกว่า มันตลกเกินไป ท่านปรมาจารย์หญิง ได้โปรดทบทวนด้วย”

ขณะที่พูดสีหน้าของฮาร์วีย์ดูจริงใจ แต่ในใจเขาโมโหมาก

‘เจ้าดาร์เรนนี่วิเศษอะไรนักหนาที่ทำให้ปรมาจารย์หญิงคิดถึงมันก่อนทุกเรื่องเลย’

ศิษย์คนอื่น ๆ ต่างก็อดหัวเราะไม่ได้และเริ่มที่จะซุบซิบกันเบา ๆ

“ศิษย์พี่ใหญ่พูดถูก แม้ว่าศิษย์น้องดาร์เรนจะแข็งแกร่งมากแต่ทักษะหมากของเขาอาจจะไม่แกร่งก็ได้”

“นั่นสิ ก่อนหน้านี้เขาใช้เทคนิคการพากย์เสียงเพื่อดึงดูดปลากระดี่มังกร เขามาจากครอบครัวชาวประมงและก็มีประสบการณ์ในเรื่องของการจับปลา แต่ว่าการเดินหมากนั้นเป็นศาสตร์ชั้นสูง ทั้งสองอย่างมันเทียบกันไม่ได้เลย”