คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1638

แดร์ริลขมวดคิ้ว ‘เจ้าฮาร์วีย์ทำตัวงี่เง่าอีกแล้ว ฉันไม่ได้มาหานายสักหน่อย’

แดร์ริลขี้เกียจจะต่อปากต่อคำกับฮาร์วีย์และมองเข้าไปในศาลา

ในที่สุดแดร์ริลก็ได้เห็นหน้าจูปาเจี๋ย ทั้งร่างเขาสั่นระริกและอึ้งไป

‘ให้ตาย พี่จูปาเจี๋ย? ทำไมเขามาอยุ่ที่นี่?’

ตอนนั้นจูปาเจี๋ยยังจดจ่ออยู่กับการเดินหมากกับไดอาน่าและไม่ได้รู้สึกถึงการมาของแดร์ริล

ไม่กี่วินาทีต่อมาแดร์ริลก็รวบรวมความคิดและเดินขึ้นหน้าไปอีกสองสามก้าว

เมื่อเห็นดังนั้นทั้งดอนน่าและศิษย์ดินแดนพฤกษาสวรรค์ต่างก็นิ่วหน้าและดูงุนงง

‘ศิษย์น้องดาร์เรนมาทำอะไรที่นี่?’

‘เขาอยากมาเดินหมากกับแขกผู้ทรงเกียรติเหรอไง?’

ตอนนั้นฮาร์วีย์ก็ขมวดคิ้ว เขาดูไม่พอใจ

‘แม่ง ไอ้ดาร์เรนนี่มันเกินไปจริง ๆ กล้าดียังไงมาเมินฉันที่เป็นศิษย์พี่’

แดร์ริลได้เห็นสถานการณ์บนกระดานหมาก เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มและแหย่ว่า “แขกผู้สูงส่งของเรานี่ทักษะหมากก็ธรรมดาไปหน่อยนะ”

หากว่าเป็นคนอื่นแดร์ริลคงไม่พูดอะไรแบบนี้ แต่ว่าจูปาเจี๋ยต่างออกไป เขาเป็นเหมือนพี่ชายของแดร์ริลดังนั้นเขาจึงสามารถพูดล้อเล่นอย่างไรก็ได้

‘อะไรนะ?’ เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็พากันตกตะลึง

‘ศิษย์น้องดาร์เรนบ้าหรือเปล่า? จูปาเจี๋ยเป็นสหายของท่านประมุข ขนาดปรมาจารย์หญิงยังต้องนอบน้อมกับเขา ละนี่เขาเป็นแค่ศิษย์ธรรมดา กล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง?’