คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1654

โครม!

ร่างของแดร์ริลร่วงตกลงมาอย่างรวดเร็วและเขาก็โอดครวญ เขาตกลงมากระแทกกับกิ่งไม้ก่อนที่จะร่วงลงมากับพื้น

ปึก!

แดร์ริลร่วงตกลงมาอย่างแรงเมื่อไม่มีการป้องกันจากพลังภายในของเขา พลังไหลเวียนเลือดของเขาเพิ่มขึ้น และเขารู้สึกว่ากระดูกทั้งหมดของเขาแตกหักในขณะที่เขาอาเจียนเลือดเต็มปาก

ไม่มีส่วนไหนของร่างเขาที่ไม่เจ็บปวดเลย วิสัยทัศน์การมองเห็นของเขาเริ่มมืดมัวลงและเขาก็กำลังจะหมดสติไป พร้อม ๆ กับที่เขารู้สึกโกรธอย่างมาก ทีน่าลอบซุ่มโจมตีเขาแบบนี้ได้อย่างไรกัน?

แม้ว่าเสียงที่แดร์ริลตกลงมากับพื้นจะไม่ดังมากนัก แต่ก็ทำให้เวสต์ลีย์และพรรคพวกของเขาตื่นตัว

ในตอนนั้นเอง เวสต์ลีย์ก็หันมามองทันที ในขณะที่พวกเขาอยู่ห่างกันหลายสิบฟุต และมีป่าลึกกั้นระหว่างพวกเขาอยู่ เขาจึงมองไม่เห็นแดร์ริล แต่เวสต์ลีย์เป็นคนที่ระมัดระวังตัวมาก ดังนั้นเขาจึงถามศิษย์ที่อยู่ข้าง ๆ ทันทีว่า “นั้นเสียงอะไรน่ะ? ได้ยินไหม?”

ทุกคนมองหน้ากันและเริ่มตอบกลับ

“เสียงเหมือนมีอะไรหล่นลงมาเลย”

“ใช่ ๆ ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน”

เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น เวสต์ลีย์ก็ไม่ลังเลใด ๆ พร้อมกับโบกมือ “ไปดูกันเถอะ!” พูดจบเขาก็เดินนำไป

ลูกศิษย์สองสามคนเดินตามหลังเขาไป ถือค้อนแน่นในมือ พวกเขาทั้งหมดตื่นตัวกันมาก

สำนักขุดสุสานโบราณตลอดทั้งปีและมักจะเดินทางในป่าโดยมีโอกาสที่จะเจอกับสัตว์ป่าเข้า ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมักตื่นตัวอยู่เสมอ

‘พวกเขากำลังมาที่นี่!’ แดร์ริลตกใจเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เขาสูญเสียพลังภายในทั้งหมดไปและคงจะไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ถ้าหากพวกนั้นตัดสินใจที่จะจัดการเขา

ในขณะที่เขาครุ่นคิดอยู่เช่นนั้น แดร์ริลก็กัดฟันแน่นและยืนขึ้นโดยจับต้นไม้ข้าง ๆ เขาไว้