คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1661

”ฉันคิดมาตลอดว่ามันเป็นตำนาน”

บรรดาฝูงชนต่างก็พากันวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้ แต่สีหน้าของทุกคนนั้นมีแต่ความตกใจ

ตามตำนานนั้น ขณะที่ผู้ก่อตั้งสำนักหยาดน้ำฟ้าออกท่องเที่ยวก่อนที่จะตั้งสำนัก เขาได้เจอผู้บ่มเพาะกลุ่มหนึ่งกำลังรุมกิเลนอยู่ ตอนนั้นประมุขผู้ก่อตั้งเป็นคนใจดีและขับไล่พวกผู้บ่มเพาะกลุ่มนั้นไปและช่วยกิเลนไว้

พวกกิเลนนั้นเป็นสัตว์เทพที่เฉลียวฉลาด ดังนั้นกิเลนตัวนั้นจึงซาบซึ้งในความช่วยเหลือของประมุขผู้ก่อตั้งและตามท่านไปทั่ว พวกเขานั้นเป็นทั้งศิษย์อาจารย์และเป็นสหายกัน

หลายร้อยปีต่อมา ประมุขผู้ก่อตั้งก็ตายจากไปและกิเลนก็เศร้าโศกเสียใจก่อนที่จะเข้าไปจำศีลในถ้ำที่ภูเขาด้านหลัง

ประมุขสำนักหยาดน้ำฟ้าทุกคนต่างก็บอกว่า ที่ถ้ำภูเขาด้านหลังนั้นมีสถานที่ต้องห้ามอยู่ จากนั้นพวกเขาก็นับถือกิเลนเป็นสัตว์เทพศักดิ์สิทธิ์และห้ามไม่ให้ศิษย์ของสำนักเข้าไปบริเวณนั้น

ทุกคนที่เข้ามาร่วมกับสำนักหยาดน้ำฟ้าต่างก็เคยได้ยินเรื่องนี้มา แต่ว่าพวกเขาไม่เคยเห็นสัตว์เทพกิเลนเลย และต่างก็คิดว่าเป็นแค่ตำนานเท่านั้น

แต่ว่าวันนี้ เมื่อได้เห็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดและได้ยินเสียงคำรามดังต่อเนื่องมาจากถ้ำที่ภูเขาด้านหลัง พวกเขาถึงได้รู้ว่าตำนานนั้นเป็นเรื่องจริง

โฮก โฮก โฮก

เสียงคำรามนั้นดังไม่หยุด แต่ละครั้งก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ มันน่ากลัวมาก

“ท่านประมุข”

ผู้อาวุโสของสำนักหยาดน้ำฟ้าต่างก็รีบเดินเข้ามาพร้อมหลั่งเหงื่อท่วมตัว และพูดกับประมุขราล์ฟ “ผมเพิ่งได้ข่าวมาว่าทุกสำนักจากทั้งเก้าทวีปต่างก็เห็นปรากฏการณ์ประหลาดนี้แล้วและคิดว่ามีสมบัติล้ำค่าโผล่ออกมา พวกเขากำลังมุ่งหน้ามาทางเรา”

ผู้อาวุโสพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ

การที่สัตว์เทพกิเลนตื่นจากการจำศีลควรเป็นเรื่องของสำนักหยาดน้ำฟ้าเท่านั้น แต่พวกสำนักอื่น ๆ ต่างก็เข้ามาร่วมอย่างไม่สนใจ

ฮือฮา!

บรรดาฝูงชนโดยรอบต่างก็ส่งเสียงอื้ออึงเมื่อศิษย์ทั้งหลายต่างก็หันมาถกกันด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ

“สำนักอื่น ๆ จากทั้งเก้าทวีปจะมายุ่งอะไรด้วยเนี่ย?”

“ใช่ กิเลนเป็นเรื่องของสำนักเราแท้ ๆ”

“ช่างหัวพวกเขาเถอะ เราต้องทำให้แน่ใจว่า ไม่ว่าใครก็ตามที่กล้ามาจับกิเลนไปต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่”

“ทุกคน เงียบ”

ประมุขราล์ฟโบกมือด้วยท่าทีสงบในตอนนั้น “ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ เราจะอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟังตอนที่พวกเขามาถึง”

จากนั้นประมุขราล์ฟก็สั่งผู้อาวุโส “จัดคนของเราให้รอที่ตีนเขา แล้วพาพวกเขาเข้ามาในห้องโถงของสำนักเมื่อพวกเขามาถึง”