คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1662

เสียงคำรามดังชัดเจนขนาดนี้เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นสัตว์เทพ?

แดร์ริลตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงคำราม เขาแทบไม่หยุดคิดก่อนที่จะบอกเวสต์ลีย์และคนอื่น ๆ “เร็วเข้า สัตว์เทพน่าจะอยู่ห่างไปไม่ไกล เรารีบไปดูกันดีกว่า”

จากนั้นแดร์ริลก็พุ่งตัวไปอย่างไม่รอช้า เขาพาลิลี่ไปด้วยแล้วเหินกายอย่างรวดเร็วพุ่งไปทางสำนักหยาดน้ำฟ้า

“ไป ตามเขาไป” เวสต์ลีย์ตะโกนและส่งสัญญาณให้คนของเขารีบตามไป

แดร์ริลและคนอื่น ๆ ไม่นานก็มาถึงตีนเขาที่ตั้งของสำนักหยาดน้ำฟ้า

“ทุกคน”

ศิษย์ของสำนักหยาดน้ำฟ้ารีบเข้ามาหาทันทีที่พวกเขาถึงก่อนที่จะบอกอย่างสุภาพว่า “พวกท่านมาที่นี่เพราะสมบัติเหรอ?”

ว่ากันว่าสำนักหยาดน้ำฟ้านั้นเป็นสำนักที่อยู่มานานหลายพันปีแล้ว แม้ว้าน้ำเสียงของคนของสำนักจะสุภาพแต่ก็ไม่ได้นอบน้อมหรือหงอจนเกินไป เป็นเช่นนี้จึงไม่มีใครมองเขาอย่าดูแคลน

“อืม”

แดร์ริลพยักหน้า

“ถ้าเช่นนั้นโปรดตามผมมา” ศิษย์ผู้นั้นยิ้มก่อนที่จะผายมือนำทางไปยังอีกโถงหนึ่ง

แดร์ริล ลิลี่และคนอื่น ๆ ต่างก็มองกันอย่างสับสนเล็กน้อย

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เห็นได้ชัดว่ามีสัตว์เทพปรากฏขึ้นจากเสียงคำรามที่ได้ยินก่อนหน้า แต่ทำไมคนของสำนักหยาดน้ำฟ้าถึงได้สงบนิ่งเช่นนี้?

ความจริงแดร์ริลคงใช้กำลังบุกเข้าไปแล้วหากว่าสัตว์เทพนี้ปรากฏขึ้นที่สำนักอื่น แต่ว่าสำนักหยาดน้ำฟ้านั้นเป็นสำนักที่มีอำนาจมากที่สุดสำนักหนึ่งในดินแดนมัชฌิม เขาจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

ที่สำคัญลิลี่ก็ไม่มีพลังภายในและต้องการการคุ้มครอง ดังนั้นแดร์ริลจึงไม่กล้าก่อปัญหา

ทันทีที่มาถึงอีกลานนั้นแดร์ริลก็ต้องอึ้งกับภาพตรงหน้า